XVII nci asrın ilk yarısında yetiştiği tahmin olunan Kızılbaş şairlerindendir. Aynı asır içinde yazılmağa başlanan mecmualarda şiirlerine tesadüf edilmesi de bunu gösterir. Bir manzumesinde:
Kaddim hilâl oldu pirlik erişti
Kametim büküldü tebdilim şaştı
Yaş da vardı yetmiş ile görüştü
Dayanıp durmağa halim kalmadı
dediğine göre, yetmiş yaşını geçkin bir ihtiyarken ölmüştür.
Kul tâifesine mensup olduğu anlaşılan bu şairin Kul Himmet'ten nasip aldığı[1]bir manzumesinden anlaşılmaktadır. Şu nefesler onundur.
Abdal Mûsa Sultan gadaba geldi
Fetheden Urûmu yareden medet
Cihan harap oldu insan az kaldı
Gene ferman senin el’aman medet
Biz de sever idik Alinin soyun
Bizler de anarız Hasan ü Hüseyn
Verdik Zeynel’aba zindanda payın
Bakır’ı zindanda vareden medet
Yetiş aman Câfer ol elden bizi
Her dem arzumendiz isteriz sizi
Zülfikarı attı tuttu denizi
Necef deryasını kurudan medet
Mürşidim Kâzım Rızaya varalım
Derdimize derman anda görelim
Nakî Takî Askerîye erelim
Mehdi mağarada sırreden medet
- ↑ Kul Himmet; 16 ncı asrın sonlarında yaşamıştır.
