Muhamed der dive dava eyledin
Bunca halkı bir araya derledin
Oğlan burda sen oğlanı görmedin
Elin bağlı bin yıl dahi gezindi
Div de der ki sanman beni deliyim
Kaftan ırak yollarımdan gelirim
Görünceğiz ben oğlanı bilirim
Kaşlarından mim duası yazıldı
Hak emrile gökten Cebrail indi
İndi de namına sultanı sundu
Allah Muhammede selâm gönderdi
Muhammedsin div kendini çözündü
Muhammed Selmana gel dedi geldi
Âleme bir nurdur balkıdı doğdu[1]
Selman donunda da Aliyi gördü
Div Muhammed hırkasına sarıldı
Yerde insan gökte melek yok iken
Duyar idim çok div başın keserdi
Ali divin kusuruna kalmadı
Kimi inandı kimi inanmadı
Ta Elestten ikrar veren dönmedi
Münkirin gönlüne lânet yazıldı
Büyük küçük bu haberi işitti
Alinin sırrına kim erdi yetti
Div müslüman oldu sılaya gitti
Cemaat dağıldı alay bozuldu
Kul Himmet üstadım dediğim neden
Gitmiyor sevdası bir dem serimden
İkrarlık güderek Elest deminden
Hakkın ismi kalbimize yazıldı
- ↑ Bir beyit noksan
