Sayfa:Bektaşi Şairleri ve Nefesleri 19 Asıra Kadar Cilt 1-2.pdf/18

Bu sayfa doğrulanmış
15
YUNUS EMRE

Nuh oldum Tufan için çok duruştum din için
Fir’avnı Mûsâ ile suya boğdurup geldim
Zekerriyyâ ben oldum kaçtım ağaça girdim
Kanım dört yana saçtım depem dildirüp geldim
Eyyup oldum tenime cefâ kıldum canıma
Çağırdım Sübhân’ıma kurtlar doyurup geldim
Bir çöp oldum basıldım Mansur oldum asıldım
Hallaç panbuğu gibi bunda atılıp geldim
İsâ oldum Kudretten bahâne bir avretten
İnâyet oldu Hak’dan ölü dirgürüp geldim
Mûs- oldum Tûr’a ağdım bin bir kelime kıldım
Halâyık ne olasın ben anda bilüp geldim
Âdem oldum durmadım nefs boynunu burmadım
Yanılup buğday yedim uçmakdan sürlüp geldim
Muhammed’i bir gece Hak okudu Mi’race
Serteser ucdan uca bile yüz sürüp geldim
Yalınız Sübhân idi peygamberler cân idi
Yunus'da pinhân idi sûret değşirüp geldim

 

— 8 —

Dervişlik dedikleri bir acâip duzakdır
Derviş olan kişiye evvel dirlik gerekdir
Çün erde dirlik ola Hak ile birlik ola
Varlığı elden koyup ere kulluk gerekdir
Kulluk ile erene bakup Hak’kı görene
Senden haber sorana key miskinlik gerekdir
Hak ere benim didi varlığın erde kodu
Erenlerin himmeti yerden göğe direkdir
Bu dervişlik berâtın okumadı müftiler
Anlar ne bilsün anı bu bir gizli varakdır
Yunus sen ârif isen anladım bildim deme
Tut miskinlik eteğin âhır sana gerekdir

— 9 —

İlim ilim bilmekdir ilim kendin bilmekdir
Sen kendini bilmezsin ya nice okumakdır