Câhilin sohbetinde can bite mi
Sohbeti has sözü bal olmayınca
Boyun çeküb göz kıpmak kâr eylemez
Dilbere söyleyüb dil olmayınca
Muhyeddin demekle ol bulunmadı
Çöb kımıldar mı hiç yel olmayınca
Çün eriştim ben cânânın izine
Yüzüm sürdüm ayağının tozuna
Can tutuldu zülfünün tuzağına
Dil bend oldu kaşı ile gözüne
Gönül gözü sihrinden fehme vardı
Sabrı gitti korku düştü özüne
Âşıkı bin cân ile kurbân olur
Âferin bu şîve ile nazına
Hak Taâlâ ismini yâd eyledi,
Otuz iki hattı yazmış yüzüne
Yüzünde hem sözünde yirmi sekiz
Ol sebebden zâhir oldu özüne
Rence devâ derdine şifâ bulur
Kim ki bu nüshayı alub yazına
Zi saâdet zihi devlet mürüvvet
Vâkıf ola o kim gire râzma
Muhyeddin benliğim kayıdı benden
Hayâlim düşeli şeksiz yüzüne
Ey Hak’kın tâlibi gezme âvâre
Gel boyun sun kulluk eyle bir ere
Ere yeten Hak’ka yeter yakin bil
Erden olur yine derdine çâre .
Derdli isen iste bul tâbîbini
Zîrâ tabib bîmâr eder bimâra
Sana gerek olanı iste ara
Kişi Mekke’yi bulur sora sora
Forma: 10
