Münkir olma fukarâya yürü zâhid zinhâr
Rifk ile bak yüzüne lûtf ile eyle güftâr
Fukarâdan kopar erbâb-ı velâyet her bâr
Gel Kalender sözüne eyleme lûtf et inkâr
Etme dervîş-i abâpûşa hakaretle nazar
O da hâlince fenâ mülketinin şâhı geçer
XVI ncı asır Bektâşîlerindendir. Âşık Çelebi onun Seyyid Gazi hankahı abdallarından olduğunu bildiriyor. Hasan Çelebi de şunları söylemektedir :
«Vilâyet-i Germiyandan Seyyid Gazî hânkahında olan büdelâmn yetimi ve hankah-ı cihanda ser ü pâ bürehne yürüyen abdalların bî havf ü bîmi idi».
Her iki tezkirede de âşıkane bir manzumesi örnek olarak alınmıştır. Mecmualarda mahdud bir kısım şiirlerine tesadüf edilen Yetimi’nin iki manzumesini dercetmekle iktifa ediyorum:
— Gazel —
Âşık-ı pür hâle pûşîde değil ahvâlimiz
Nüktedân-ı ilm-i aşka nitekim akvalimiz
Âlem-i lâhûta yummazdık kanad ya hû deyu
Terk-i nâsût ile açılmasa perr ü bâlimiz
Biz sebük bâran ile pâdâş olmazdık bu gün
Üstümüzden ırmasak tahfif idüb işgalimiz
Câme-i zerbeft-i şâhîye teveccüh etmeyiz
Ol gedâ kim eğnine aldı palas u şalimiz
Tekyegâh-ı aşka dervîşâne gel şâhım ki tâ
Aşk u meşk ide seninle bu dil-i abdâlimiz
Pertev-i nûr-i cemâli rehnümâ-yi aşk iken
Ey Yetimî zühd yolunda var mıdır a’mâlimiz
