Olsaydım onların dârında berdâr
Mahabbetlerile olduk tarümar
On iki Koyunum on dört Kuzum var
Gönül yaylâsında cevlân ederler
Dertli dertlerine düşeldenberi
Gâhi geri gider gâhi ileri
Çağırsan münkiri gelmez içeri
Mahabbete kuru bühtan ederler
Ervah ezelde evvelki safta
Elest hitabında ben beli dedim
Koyma beni anasırda gılafta
Canım cemaline müptelâ dedim
Ruhlar aşk meyinden oldu mestane
Kimi küfre daldı kimi imane
Saf besaf olarak durduk divane
Münkirler «Lâ» dedi ben «İllâ» dedim
Ne çare «Kün» emri zuhura geldi
Eşya vü mahlûkat hep zahir oldu
Her ervah kendini bir yolda buldu
İmanü ikrarı ben, sana dedim
Dertli çok hikmetten irşat olmadı
Sensiz mahşer yeri küşat olmadı
Çok nebiye vardım imdad olmadı
Şefaat kânısın Mustafa dedim
Şâfi-i kıyâmet rûz-i nedâmet
Serdâr-ı şehidan Şâh-ı Kerbelâ
Makbûl-i ilâllah mergub-i Hazret
Dü çeşm-i âlemsin îbn-i Mürtezâ
