Sayfa:Ali Jean Çorakçı - Eski Bir Alkoliğin Günlüğü.pdf/42

Bu sayfa doğrulanmış

Durmasını Bileceksin

Paris’te bir gün, sokakta yaşayan bir adamla tanıştım. Saint Michel civarındaydık. Yıl, 2005.

Daha Charlie Hebdo katliamını yaşamamış olan Paris, o zamanlarda, öğrenci olaylarının, banliyölerde polisin alkol almış ve esrar içmiş gençleri kovalarken elektrik direğinde son bulan koşuşmalarının, araç kundaklamalarının ve büyük olayların yaşandığı bir şehirdi. Bazı Paris banliyölerinde sokağa çıkma yasağı olduğu için ben de Sarcelles banliyösünden Nicolas Sarkozy’nin şaşaalı banliyösü Neuilly Sur Seine’e taşınmıştım.

Sokakta karşılaştığım adam bana bir bira ısmarladı ve ben de “Hayır.” demedim tabii ki. İçtik beraber… Adam her konuyu a’dan z’ye biliyordu ve bu nedenle sohbetimiz sabah 5’e kadar devam etti. Bir anda içmekte olduğu birasını, tamamen yere döktü. İçtiğimiz bira, “köpek öldüren” dediğimiz biralardandı. Kafan güzelken en iğrenç içki bile güzel geldiği için sıkıntı olmuyor açıkçası...

Birayı döktükten sonra bana döndü ve dedi ki: “Durmasını bileceksin.”. O sokakta yaşayan adam, beklemediğim bir anda bana unutamayacağım bir ders vermişti. Harika bir uyarıydı benim için.


  Daha 20 yaşından yeni gün almıştım o zamanlar. Boykilo oranım da olması gerektiği gibiydi. Saçları uzun, küpeli bir gençtim. Daha yolun yarısında, hatta çeyreğinde bile değildim! Keşke o sokakta yaşayan adamın tavsiyesine uysaydım ve durmasını bilseydim, diyorum bazen... Ama olmadı işte. Duramadım. Hastaneye uzanan yol, o za-