Sayfa:İstiklal Harbimizin Esasları.pdf/6

«Bir ihtiyaç» kitabından iki parça

Nihayet :
İnsanlar uçtu gök'e balonla,
Sonra ev gibi rahat salonla.
Önce çocuk gibi yere bağlı
Sonra kanatlı, çelik ayaklı
Gramofon, elektrik, telefon,
Diz çöktü önünde beşerin, en son:
Kalktı dünyadan ses mesafesi,
Ram oldu mevcutların kâffesi.
Parladı hakikat nuru her yerde
İlim olan yerden kalktı siyah perde.
Fakat uyuyan:
Ya müstemlekede,
Ya tehlikede.

- Peki!...
Neden uyandığı halde beşer:
Neden yıkar, yakar, asar, keser?

Aynı milletin fertleri bile,
Kurtuluşunun çaresi diye!
Binlerce nurlu ırkını boğdu?
Çoluk çocuğu bir şeysiz kovdu?
Maksat yıkmak mı yoksa yapmak mı?

Hakkı bırakıp güçe tapmak mı?
Hâlâ bir yanda :
Yalan dolanla servete konan.
Fuhuş ve kumara binler atan.
Öbür yanda:
Açlıktan ölen, soğuktan donan,
Yaşamak için hayatını satan.
Sonra her yerde :