zat vilâyete gelerek şikâyet ediyor. 26 Teşrinievvel 335 te vilâyet Bayburt kaymakamlığından tahkikat neticesini soruyor. (Kaymakam vekili jandarma yüzbaşısıdır.)
6 Kânunuevvel 335 te kaza müftüsü riyaseti altında hocalardan mürekkep bir heyetle tahkikat yapmak istehnyorsa da müftünün davetine Şeyh Eşref (Hükûmet dinsizdir. Zabitler şer'i şerife riayetsizdir.) diyerek gelmiyor.
8 Kânunu evel 335 te satveti hükûmeti ibraz için gönderilen jandarmalar ve onları takviye eden elli kişilik müfrezeye Şeyh Eşref baskın yaparak silâhlarını alır. Bayburttan sevkolunan takviye kıtaatı görünce şayanı ibret bir hiyle kullanır. Müfreze kumandanına şunu söyler :
— Bu meselenin aslı daha beş ay evvel nahiye müdüriyle aramızda başlıyan bir geçimsizliktir. Bir düğün alayı camii şerifin yanında davul çaldıtıyordu. Camiin yanında davul çalmamalarını söyledim. Fakat nahiye müdürü geldi, bana hakaret etti ve zorla çaldırdı. Ben de günahtır yapmayınız dedim. Beni hükûmete şikâyet etmiş. Cinayet yapmışım gibi üzerime jandarma ve asker gönderdiler. Halk bizi vuracaklar zanniyle korkudan müfrezenin silâhlarını almış silâhlar burada alın. Ben hükûmete mutiim, nereye emrediyorsa gelirim. Üzerime taburlarla asker gönderilmesi revayı hak değildir. Asker beyhude yere yoruldu. Evlerde istirahate geçin. Sabahleyin nereye isterseniz gideriz. Müfreze kumandanı bu sözlerin samimiyetine inanır. Askerlerini evlere üçer beşer dağıtır. Bir kıt'ai muntazıra bırakmaz, emniyet tertibatı da almağa lüzum görmez. Zabitler de Şeyh Eşrefin evinin yanında bir evde istirahate geçerler. Halk samimi görünür. Zabitlere ve askerlere yemek çıkarırlar. Fakat gece yarısı her ev misafirlerinin silâhlarını toplar. Zabitlerin bulunduğu mahal hapishane yapılarak kapısına müritlerden nöbetçi dikiliyor. Sabahleyin bu feci manzara karşısında kalan müfrezenin efradı terhis ve zabitlere tecdidi iman ettirilerek, günlerce ibadet ve zikrettirdiler.
Ayni gece civar bir köyde bulunan 60 nefer ve dört makineli tüfekten ibaret makineli tüfek bölüğünü de basarak makineli tüfeklerini alır, zabitan ve efrada ayni
Fr. 12
