musiki işlerinde belki bana çok güzel ve orijinal bir süje olacaktır!...
Ama o, nerede idi şimdi, onu büyük ve alacalı bir panayır yerini andıran bu kalabalığın içinden nasıl bulacaktım? Hem bakalım şimdi o, burada mı idi?
Belki de şimdi, şu dakikada Büyükdere'de, yahut Alemdağı taraflarındaki hısımlarının yanında idi.
Oturduğumuz çadırın önünde çingenelerin ileri gelenleri ile biraz hoşbeşten sonra, içlerinden kılığı kıyafeti en düzgün olan kapkara, palabıyıklısı sordu:
— Ne sebeptir sizi buraya getiren, bize göre yapılacak bir hacetiniz varsa söyleyin, yapalım?...
— Bir hacetim yok... Yalnız şöyle biraz gezip tozmaya, sizinle biraz muhabbet etmeğe geldim?...
— İyi ettiniz, buyurdunuz!... İlle velâkin var ise bir emriniz, deyiveriniz bize yapalım!...
Aklım o kadında olduğu halde içimden, tam sırasıdır deyip herife açıldım:
— Ben biraz musiki, çalgı meraklısıyım....
— Bellidir o elinizdeki kemanenizden...
— Onun için, sizden eğer iyi şarkılar, türküler filan bilenler varsa onları biraz okutup dinlemek isterim?...
— Ha...ha... o kolay iş o... Çığırırız şinci bizim karıları, kızanları, şoparlar, onlar çalsınlar, süylesinler size istediğiniz şeyleri!...
— Fena olmaz!...
İki dakika sonra, bizim çadırın önüne sekiz on kadın ve kızla birkaç oğlan ve iki delikanlı geldi. Kızlardan birinin elinde kenarları zincirli bir ayıcı tefi; delikanlılardan birinin elinde sibemol bir klârnet, ötekinde de yarım kavala benzeyen kalın bir çığırtma vardı.
