nelere çalgı ile birtakım şeyler öğrettiğimi, orada çingenelerle sabah kahvaltısı ettiğimizi senden başka kim bilir?
— İlâhi çocuk, güleyim sana! Kim biliri var mı, orada bizi seksen kişi gördü yahu!...
— Seksen kişi gördü ama, bunların hepsi yabancı idi.
— Merak etme, onların hepsi yabancı değildi. Akşamları orada çalgı çalarken seni gören birçok kadınların arasında bizim mahalleden de kadınlar, çocuklar vardı.
— Şimdi bu dedikoduyu onlar mı çıkardı dersin ortaya?...
— Tabii, başka kim çıkaracak?
— Fakat, ben bunların hep senin başının altından çıktığını sanıyorum!
— Çok yanılıyorsun!
— Yanılıyor muyum?
— Elbette yanılıyorsun?...
— İyi ama... o gün ben sana, birlikte Vidos'a gidelim, diye yalvardığım zaman sen ne için inat ettin, gelmedin?
— Canım istemedi gelmedim... Sana o vakit de söylemedim mi idi ki koskoca yazı bütün gün çingeneler arasında geçirmekte mâna yok diye!...
— Peki! Şu halde sen evvelki gün niçin kendi başına Vidos'a gittin?
— Hangi Vidos'a?...
— Rica ederim, bana numara yapma!...
— Ne numarası yahu?
— Senin evvelsi gün Vidos'a gittiğini ve oradan
