— Hani bundan on, on iki sene önce burada çadır kurardı. Kendisi ayı oynatırdı.
— Ha ha! Buldun şinci sen o Etem'i burada! O çoktan üldü be, üldü!...
— Yaa? Hasta oldu da mı öldü?
— Yok, kederinden bir gece içti, içti; kalktı buradan gitti Ferhatpaşa çiftliğine... orada savroş savroş girdi o büyük havuz içine yüzeyim diye, orada boğulup üldü.
— Vah Etem vah, vah Etem vah, vah Etem vah! Neymiş o gece onun kederi ki o kadar içmiş?
— Kim bilsin? Biz yok idik o zaman buralarda... Biz duyduk sonradan bu işi Küçükköy taraflarında... Var imiş galiba ki bir arkadaşı onun, bir kişizade! O, birisini öldürüp hapse mi gitmiş, ne olmuş, ona sebep Etem de kederlenmiş derler çok!
— Ya Nazlı?
— Nasıl Nazlı?
— O zaman burada Nazlı isimli bir de kadın vardı!
— Tanımam, kim bilsin kimdir, hangi Nazlı'dır?
— Mangaptut Nazlı, Mangaptut!
— Haaa... Mangaptut Nazlı!... O da ülmüştür Etem'den biraz sonra timarhanede..
— Vah Nazlı, vah Nazlı, vah Nazlı!
Kadın şaşırarak,
— Abe, sen yoksam Romanes misin? (çingene misin?)
— Bir de onlarla beraber Gülizar vardı, Gülizar, tirşe gözlü Gülizar!
Kadın büsbütün şaşırarak,
— Abe, sen mutlak Romanessin? (çingenesin ?)
