Rûh-ı Yâr

Senin leb-i hevesin bir vücûd-ı mecrûhun
Dehân-ı zârını öpmekle zevke makrûndur
Seversin aglatarak sevmeyi: senin rûhun
O vartadır ki sürûşân-ı hisle meşhûndur.

Eger bugün sana -bir bûse, bir demet gibi- ben
Elimle rûhumu alsam da eylesem takdîm,
Tutar da nâhun-ı nâzınla parçalarsın sen
Alıp o parçaları etmek üzre hep telsîm.

Ümîd-i aşkını vermezsin etmeden nevmîd:
Arar senin nazarın gözlerinde âşıkının
Nigâh-ı ye's ile birlikte dem'a-ı ümmîd!

Gülenlerin sana âdî gelir, muâşakası;
Senin yüzünden ölen muhtazır muâşıkının
Olursun en büyük, en canfedâ bir âşıkası!

Cenab Şahabeddin