Nice kâkül nice mu sünbül-i gül-bûdur bu
Nice kâkül nice mu sünbül-i gül-bûdur bu
Dili uşşâkı perişan idici budur bu
Ne gönül kodı ne göz hâl-i ruh u ârız-ı dost
Oda yanmaz suya batmaz nice câdûdur bu
Umarın haşrda cân oynaduğumdan duyalar
Mah-rûlar diyeler bir birine odur bu
Yüri yıllarla yilersen yetemezsin ey dil
Şol cihetden ki perî şivelü ahudur bu
Tenüme ayru irer cânuma aynı sitemün
Tîg-i hûn-rîz-i cefâ-pîşeden ayrudur bu
Gözümün penceresin yapmağa hükm eyledi şer'
Ki nlgârun harem-i hüsnine karşudur bu
Yine sihr itdi Necâtî nice söz nice gazel
Leb-i dil-ber sıfatında bir içim sudur bu
Kaynak:
Telif durumu: 
İlk kez Osmanlı İmparatorluğu'nda yayınlanan bu çalışma devletin uluslararası telif anlaşmalarına taraf olmaması sebebiyle kamu malıdır. 
|