Nefesim Ehl-i Dile Gevher-i Kândır Bilene

— 127 —
Failâtün faiîâtün faîlâtün failün-<

Nefesim ehl-i dile gevher-i kândır bilene
Nutkumuz kudret-i Hak rûh-i revandır bilene
Ma’rifet bahrine dal dahi güherler alagör
İşte bu ilm ü hüner genc-i nihandır bilene
İstedi âb-i hayat çeşmesine erdi Hızır
Ol verir doğru haber bellü beyandır bilene
Şerbet-i Hak’dan içenler olur âzâd elbet
Şöyle sermest olanın küfrü imandır bilene
Kavli yalancı ile olma musâhib çek eli
Hemdem olmak div ile külli ziyandır bilene
Ey Hatâyî Hak’ı özünde tanı ârif olub
Dahi söz söyleme gel bu söz ayandır bilene[1]



  1. Mit. Alm. K. Mc., No. 631, Sd. Mc.