Ne kaanûna ne cebr ü zûra ne hünkâra tâbidir
Ne kaanûna ne cebr ü zûra ne hünkâra tâbidir
Bu bender-gehte herkes dirhem ü dînâra tâbidir
Felek bir mâh-rû aşkıyle devr ettirdi dünyâyı
Benim bahtım aceb bir kevkeb-i seyyâra tâbidir
Müselsel bir esârettir zaruret her hükümette
Ki sultan nâzıra nâzır da hizmet kâra tâbidir
Giden gelmez gelen meşkûktür bil kadrini hâlin
Bu dehrin mihnet ü zevki bütün efkâra tâbidir
Sehâb âsâ yürürler yerde câmid gördüğün dağlar
Bütün zerrât bir kaanûn-ı istimrâra tâbidir
Ehâlî tâbi’-i metbû’dur şâha hakikatte
Yekûnun hükmü bâlâsındaki mikdâra tâbidir
Ziyâ efkâr-ı asra ittibâ’ et râhat istersen
Has ü hâşâk zîrâ cûşiş-î enhâra tâbidir