Nağme-i Seher/Kafiye-i Râ/On Yedinci Gazel

Köhne gül-zâr-ı cihân eyledi tecdîd-i bahâr
N'ola câm alsa ele gül gibi Cemşîd-i bahâr
Sünbülî oldu gönüllerde hevâ-yı zülfün
Ser-zede sebz-i hatın eyledi te'yîd-i bahâr

Reşk ü gayretle olur ser-be-ser-zemîn-i haclet
Görse ger kadd-i ser-âzâdesini yed-i bahâr
Bülbül âvâzı değil nagme-gerân-ı gülşen
Her seher etmededir şevk ile temcîd-i bahâr
Düşse ger sâye-i zülf ü kaddi ol gonce-femin
Feyz-i tes'îri eder gülşene te'bid-i bahâr
Îd-i adhâda[1[1]] hâli-i çemen birbirine
Îd-i tebrîkin eder hem dahi tes 'îd-i bahâr
Nakş-ı rengîn ile * Ekrem * kalem-i tâze-edâ
Böyle eyler varak-ı hâtıra tesvîd-i bahâr

  1. Bu gazelin inşâdı evvel bahâra müsâdif olan bir Kurban Bayramında idi.