Nağme-i Seher/Kafiye-i Ha
Kâfiye-i hâ aded-i gazel 1
Şu'â'-ı tîg-ı itâbın ki kıldı dilde vüzûh
Olub güdâhte gözden döküldü cevher-i rûh
Göreydi la'lini nâmûs-ı ekber ey şeh-i nâz
Sabâh-ı haşre kadar yâd olurdu mest-i füzûh
Cihânı garka-i hûn-âb-ı eşk eder çeşmim
Zamâna olsa aceb mi mesîl-i devre-i lûh
O rütbedir gam u endûh-ı dil ki nâ-yâbdır
Yazılsa safha-i eyyâma olmaya meşrûh
O kays-ı bâdiye-gerd-i gamım ki benden eder
Me'âl-i lafz-ı melâmet makal-i aşk-ı sünûh
Hazer zamânede nâ-ehle bahs-i şi'r etme
K'olur nefâset-i tab'ı kadar kişi makdûh
Şafak degil görünen her seher-kazâ * Ekrem *
Olur feleklere teh cür'a-pâş-ı câm-ı sabûh