Nağme-i Seher/âz uyaklı Târih-i Vefât

Târih-i vefât

Sad hayf ü sad gam sad keder Kim yok vefâdan bir eser

Ahvâl-i dehre ser-te-ser Bak çeşm-i ibretle biraz

İkbâli idbâra karîn İdbârı saht ü kahr-gîn

Şâdîsi âlâma yakın Âlâmı gayet can-güdâz

İdbâr u mihnet ber-taraf Etmekte mânend-i hıref

Bin cevher-i cânı telef Her dem sipihr-i kîne-bâz

Bu duhter-i pâk-i necîb Pâşâya hayfâ çok tabîb

Bakmış iken emr-i âcîb Hiç olmamagla çâre-sâz

Efsûs kim ol nev-civân Etti garîben terk-i cân

Kılsın Hudâ-yı müste'ân Gufrânın ona dil-nüvâz

Ber-mûceb-i hükm-i ezel Nûş eyleyip câm-ı ecel

İtmekde herkes bî-cedel Râh-ı fenâda türk ü tâz

Bilmek gerektir kim tamâm Fâni bu âlem ve 's-selâm

Mevcûd-ı vahy ü müstedâm Ancak Hudâ-yı bî-niyâz

Ey zâr-ı sâhib-i atâ Merhûmeye eyle du'â

Muhtâçtır zîrâ ona Yek-ser hakîr ü ser-firâz

Mu'cem dedim târîhin âh *Ekrem * be-ilhâm-ı ilâh

Firdevs Hanım etti vâh Gülzâr-ı adni cây-ı nâz