Nağme-i Seher/ânı uyaklı sitâyiş

Sitayiş [1]

Mu'ammer kıl cihân durdukça yâ Râb şâh-ı zî-şânı
Odur zîrâ hakîkatta vücûd-ı âlemin cânı

Nice şâh evc-i lutfun mâhtâb-ı âlem-ârâsı
Nice şâh âsmân-ı şevketin hurşîd-i rahşânı

Zamâna lutf-ı tab'ı terbiyet-bâhşâ-yı âsâyiş
Cihâna feyz-i adli mâye-i iksîr-i umrânî

Müsellem destine şemşîr-i düşmen-gîr-i Behrâmî
Musahhar tigına ser-tâ-ser mülk-i cihânbânî

Murassa' şeb-çerağ-ı devletiyle tâc-ı Dârâyî
Muşa'şa' berk-ı tig-ı satvetiyle taht-ı Osmanî

Süleyman kevkebe Abdülazîz-i arş-mesned kim
Perestârı Ferîdûn u Sikender olsa erzânî

Hudâvend-i cîhân dâd-âver-i zî-şân-ı devrân kim
Kılar adi yedi iklîme ser-tâ-ser nigehbâni

Çerâg-efrûz-ı devlet pertev-endâz-ı celâlet kim
Eder envâr-ı lutfu âlem-i imkânı nûrânî

O Fârûkî-şiyem Hâtem-kerem kim nev-be-nev eyler
Esâs-ı mülkü muhkem adl ü dâd u lutf u ihsânı

Dil-i pür feyzidir ol bahr-ı mevc-â mevc-i re'fet kim
Eder pür-dürr ü gevher kîse vü dâmân-ı imkânı

Cilâ-yı kalbimin mâh-ı felek meftûn u mecbûru
Safa-yı tab'ının ervâh-ı kudsî deng ü hayranı

O bir bedr-i münevverdir sipihr-i câh ü iclâle
Süreyyâ'dır ana cem'iyyet-i tertîb-i divânı

Ya bir hûrşîd-i gerdûn-ı sahâvettir ki hem-vâre
Zer ü sîm ile eyler bahr u berre pertev-efşânî

Rahîk-ı midhatıdır ol şarâb-ı bezm-i kudsî kim
Verir keyfiyeti fikreyledikçe zevk-ı rûhânî

Nice takdîr olunsun pâye-i eyvân-ı iclâli
K'olur endîşesi hayret-fezâ-yı akl-ı insânı

Degil her şâha âsân mazhariyyet bu tecellîye
Aña mahsûstur bu mertebe dârât-ı sultânî

Kemâl-i himmeti hükm-i zamânı istese tagyîr
Kılar hem revnak-ı nevrûz-ı hengâm-ı zemistânî

Anıñçün söylemiş bu beyti gûyâ Nef'i-i üstâd
İlâhî nûr-ı gufrânıyla olsun kabri nûrânî

"Fürug-ı re'yi çerh-i devletin hem mihri hem mâhı
Kef-i cûdu cihân-ı himmetin hem bahrı hem kânı"

Güzâr eylerse farzâ sarsar-ı kûh-efken-i kahrı
eder bir külhan-ı âteş-feşân sahn-ı gülistânı

Bu heybet bu mehâbetle aceb mi olsa bî-şemşîr
İtâbı pençe-tâb-ı savlet-i Sâm u Nerîmânî

Felekte mâh-ı nev zanneyleme âyine-i çerhe
Kemâl-i tâbişinden düştü aks-i tig-ı bürrânı

Fürug-ı berk-ı tig-ı kahrı güm-râhân-ı a'dâya
Eder efrûhte peyk-i meş'al-i vâdi-i nîrânî

Degildir encüm-i seyyâre olmuş çerhe dek peyvest
Şerâr-ı na'l-i rahş-ı bâd-pây-ı hurde-cevlânı

Ne ra'nâ rahş-ı dil-keştir gâh'i gelse reftâra
Sanır bir şu'le-i cevvâledir seyreyleyen ânı

Degildir rahş bu bir bü'l-aceb seyr ü temâşâdır
Kim eyler cilvegeh her zerre-i nâçiz-i perrânı

Hırâm etse ne dem ol perçem-i müşgîn ile eyler
Nesîm-i gülşen-i firdevs-vârî anber-efşânî

Şitâb ettikçe gerd-i râhıdır ol ebr-i âteş kim
Şerâr-ı berk-ı dûzah-şu'ledir her katre bârânı

Kader kudret şehinşâhâ zafer yâver Hudâvendâ
Ayâ pîraye-i evreng-i iclâl-i cihânbânî

Sen ol şâhenşehe pür-cûd u himmetsin ki kıldın hep
Ferîh ü mükrim envâ'-ı ni'amla zîr-i destânî

Zamânında hüner kadri bilindi geçti ol dem kim
Hemân yeksân idi âlemde dânâyî vü nâ-dânî

Rüsûm-ı lutf u cûdun kalmamıştı nâmı dillerde
Bihamdi'llâh ki ihyâ eyledin âyîn-i ihsânı

Muhassıl her cihetle bir yegâne şâh-ı zî-şânsın
Ki mislin görmemiştir taht-ı âlî baht-ı Osmân-î

Dil ü tab'ı yine pür-neş'e kıldı feyz-i evsâfın
Aceb mi eylesem bu demde şevkıyle gazel-hânî

Ne efsûnkârdır ol şîvekârın çeşm-i fettânı
Eder yek nazarda berbâd hem dinî hem îmânı

Bulaşmaz gamzenin çâpüklüğünden kana dâmânı
Zemîn ü çerhi tutsa cûşiş-i hûn-ı şehîdânî

O rütbe âteşîndir pertev-i hüsn-i nigeh sûzu
Ki hûrşid olamaz pîş-i nazarda âyinedânı

Ferâhem baht-ı nâ-sâzım gibi ebrû-yı pür-çîni
Müşevveş hâl-i mâhzunum gibi zülf-i perîşânı

Göñül hâhişger-i zahm-ı belâdır gamzesinden lîk
Degil ana müs'aid hükm-i baht-ı nâ-be-sâmânî

Ne sengîn-dil ne bî-şefkat ne bî-pervâdır ol âfet
Eder her dem dil-i bî-çâreye cevr-i firâvânî

Yine hep iktizâ-yı tâli'mindendir bu mihnetler
Revâ görmem o şûh-ı şer-keşe bî-hûde bühtânı

Tehî zannetme ey dil böyle hûn-rîz olduğun o mâh
Edermiş tigına seng-i fesân her cevher-i cânı

Hûdâvendâ benim ol şâ'ir-i i'câz-perver kim
Göreydi reşk ederdi şi'rimi Urfî vü Hâkânî

Kılar pür-neş'e ehl-i tab'ı câm-ı nazm-ı rengînim
Misâl-i sâgar-ı feyz-âver-i sahbâ-yı rümmânî

Nevâ-senc-i makal oldukça gâhî bülbül-i tab'ım
Girîbân-çâk eder gül gibi haclet andelîbânı

Mîdâdım her dem ihyâ-yı ma'ânî etmede eyler
Hacâletle rehîn-i deşt-i zulmet âb-ı hayvânı

Degildir bikr-i mazmûn tab'-ı pâk-i tâb-dârımda
Zelîha'dırk'olur âguş-gîr-i mâh-ı Ken'ânî[1]

Yazılmış tâ-ezel ser-defter-i nazm-âverân üzre
Cenâb-ı tab'ımın bu vechile elkab u unvânı

Sühan-sencân-ı Rûm'un sihr-sâz-ı mu'cîz-âsârdır
Nüket-bînân-ı asrın şâ'ir-i pâkize-iz'ânı

Bu isti'dâd-ı mâderzâd ile ammâ acebdir kim
Felek zından eder endûh u gamla bana devrânı

Güneh mi işledim sa'y eyledimse kesb-i irfâna
Nedendir bilsem âyâ bana böyle zulm ü udvânı

Şikâyâtım felekten sanma bî-baht olduğumdandır
Garaz tahlîstir dest-i cefâsından girîbânı

Bañ bir bundan â'la baht u ikbâl olmaz âlemde
Ki tuttu tab'ımın gûş-ı cihânı sıyt-ı irfânı

O da olmazsa ger kâfi değil mi bana bu devlet
Kim oldum sen gibi bir şâh-ı zî-şânın senâ-hânı

Du'âya başla bu demlerde *Ekrem* sıdkla zîrâ
Du'âdır şart-ı a'zâm söz bulunca hadd ü pâyânı

Cihân kim rûz-ı rustâhîze dek böyle olup bercâ
Ola tâ-bezm-i imkân cilvegâh-ı nev'-i insânî

Kemâl-i âfiyetle taht-ı şevkette mekîn olsun
Muzaffer eylesin hemvâre zâtın lutf-ı Yezdânî

Hudâ yâr u mu'în etsin ana her işte tevfîkın
Safâ vü şâdi-i hâtırla geçsin cümle ezmânı