Mersiye (Ziya Tevfik'e)

Mersiye

Merhûm ziya tevfik beg içün[1]

Zekâ, mehâsin-i ahlâk, mâ'rifet, gayret:
-Ki binde bir kişide birleşen fezâildir,-
Şu resmi derc olunan nûrpâre-i nâdir
Nasılsa bunlara olmuştu dâr-ı cem'iyyet,

Baksın şu resme, şu dîdâr-ı pertevâsâra,
-Ne istiyor bu nazar?.. her dakika yükselmek!-
Şu cisme vaz' ediniz şimdi bir de rûh-ı melek,
Tutup onu atınız sonra bir derin gâra!

Sükût ediş bu derin gâra bîümid-i suûd,
Bu gâr-ı târa iniş kayd-ı sermediyyetle,
Gezerken ufk-ı hakikatte nûr-ı hikmetle,
Hayâl oluh kalış, eyvâh! Bînişân-ı vücûd!

Bu bir masal bile olsa hazîn gelir cana,
Masal degil ise bu vâki'ü hakikattır!
Düşün ki lâzıme-i hiss-i 'âdemiyettir!
Taş olsa da acımak bir vücûd-ı galtâna!

Ziya.. ziyâ ise bir sâf lem'a-pâre idi
O lem'apâre bugün soldu, bir zılâl oldu;
Ziyâ-yı bârika-tâbiş ki bir hayâl oldu
Sehâbe-i beşeriyette bir şerâre idi!

Fakat bir eksigi vardı bu dürr-i şehvârın,
Evet! bir eksigi vardı bu gevherin: sıhhat!
Zeka, mehâsin-i ahlâk, ma'rifet, gayret
Peyinde gitti mezara o rûh-ı nevvârın!...

Cenab Şahabeddin

  1. Tasviri «servet-i fünûn» un 281nci nüshasında münderic idi