Leylâ vü Mecnûn/2201-2300
2201 Sen meyl-i ferâğ u râhat etdün
Bir künc dutup ferâğat etdün
2202 Göster mana hem tarîk-i râhat
Kim sen nişe eyledün ferâğat
2203 Kim eyledi hall müşkilâtun
Kim verdi bu gussadan necâtun
2204 Şeb-tâ-seher ol esîr-i hicrân
Mâtem dutup etdi âh u efgân
2205 Çün müşge tökildi gerd-i kâfûr
Zulmâta bırahdı pertevin nûr
2206 İhyâ kıluben merâsim-i vecd
Dutdı reh-i gûr-hâne-i necd
Tamâmî-i sühan
2207 Erbâb-ı kemâle ol ıyândur
Kim hüsn ile aşk tev’emândur
2208 Aşk âyîne-i cihân-nümâdur
Keyfiyyet-i hüsn ana cilâdur
2209 Hüsn olmasa aşk zâhir olmaz
Aşk olmasa hüsn bâhir olmaz
2210 Hüsn olmasa aşkdan ne hâsıl
Ma‘şûk eder ehl-i aşkı kâmil
2211 Aşk olmaz olursa hüsn olur hâr
Aşk iledür ehl-i hüsne bâzâr
2212 Ne ansuz olur munun sürûrı
Ne munsuz olur anun zuhûrı
2213 Mecnûn idi şem‘-i meclis-efrûz
Leylî ana âteş-i ciğer-sûz
2214 Mecnûn idi câm-ı râhat-efzâ
Leylî ana bâde-i musaffâ
2215 Leylîden idi kemâl-i Mecnûn
Hüsn ile olurdı aşkı efzûn
2216 Mecnûndan idi cemâl-i Leylî
Aşk idi eden cemâle meyli
2217 Bir gün Mecnûn-ı dil-şikeste
Sahrâda gezerdi zâr ü haste
2218 Bir safhada gördi iki peyker
Leylî Mecnûn ile musavver
2219 Mahv eyledi nakş-ı dil-sitânın
Koydı özinün hemîn nişânın
2220 Sordılar ana hakîkat-i hâl
Kim nişe bir oldı iki timsâl
2221 Dedi bize birdürür hakîkat
Birlikde yaraşmaz iki sûret
2222 Olmak gerek ehl-i dâniş âgeh
Kim biz ikilikdenüz münezzeh
2223 Sâil dedi bu değül midür âr
Kim yâr ola yoh sen olasen var
2224 Sen nişe kalursen ol olur hâk
Bâri anı koy sana kalem çek
2225 Dedi reh-i aşkda ne lâyık
Ma‘şûk ola nikâb-ı âşık
2226 Uşşâk ten ü habîb cândur
Ten zâhir ü tende cân nihândur
2227 Ma‘şûka ne bâk olursa mestûr
Âşık gerek el içinde meşhûr
2228 Kim âleme âşık ahıdan yaş
Ma‘şûk kim olduğın kılur fâş
Bu Mecnûnun şemme-i keyfiyyet-i hâlidür
ve
Ba‘zı sıfât-ı kemâlidür
2229 Mecnûn idi mülk-i derd şâhı
Hayl-i ded ü dâm anun sipâhi
2230 Âhûnun alurdı müşgi bâcın
Rûbâh semûrınun harâcın
2231 Bir server idi kerîm ü âdil
Cümle ded ü dâma adli şâmil
2232 Hûn-i ciğerinden ol vefâ-dâr
Hûn-hârları kılurdı hûn–hâr
2233 Hûn-âb-ı ciğer töküp demâdem
Kılmazdı sibâ‘ rızkını kem
2234 Devrinde derendeler olup râm
Dutmışdı biri biriyle ârâm
2235 Gûr olmış idi perenge hem-râz
Gürg olmış idi gevezne dem-sâz
2236 Şîr olmış idi enîs-i nahçîr
Nahçîr emerdi şîrden şîr
2237 Yanında dutardı mûr hâne
Göz yaşından yığardı dâne
2238 Gâhî olup eşki seyli kâim
Seylâba gederdi min behâyim
2239 Geh odını tende tâb ederdi
Min cân-veri kebâb ederdi
2240 Bel olmış idi elinde dırnağ
Yerden savururdı başa toprağ
2241 Mûyında gubâr olup ferâhem
Eşkiyle çeküp zaman zaman nem
2242 Âhû-bere sebze-zârı oldı
Gül-zâr-ı cünûn bahârı oldı
2243 Ger dutsa idi gevezn ile hû
Ahardı gözinden ol kadar su
2244 K’ol sudan olurdı tâze vü ter
Hem berg verürdi şâhı hem ber
2245 Her lahza alup eline bir mâr
Hursend oluben der idi ol zâr
2246 K’ol sünbül-i müşg-bûnı dutdum
Ser-rişte-i ârzûnı dutdum
2247 Kaplan kimi cân urdı min dâğ
Aslan sıfatı uzatdı dırnağ
2248 Arslanlarun oldı pîşvâsı
Kaplanların oldu muktedâsı
Bu Mecnûnun sıdk ile münâcât etdüğidür
ve
Nâvek-i duâsı hedef-i icâbete yetdüğidür
2249 Bir gece ki zulmet-i ziyâ-sûz
Zülf-i şebi etdi bürka‘-i rûz
2250 Bir la‘li edüp sipihr nâ-yâb
Gösterdi yerine min dür-i nâb
2251 Bir sancağı eyleyüp nigûn-sâr
Min mehçe-i râyet etdi izhâr
2252 Katra katra hakîm-i eflâk
Haşhâşlarında dutdı tiryâk
2253 Dâne dâne arûs-ı gerdûn
Kaftânına tikdi dürr-i meknûn
2254 Girdâbâ düşüp sefîne-i Mâh
Kıldı özine mecerreden râh
2255 Saçıldı Utâridün midâdı
Arturdı bu safhaya sevâdı
2256 Zühre dağıdup siyâh gîsû
Gîsûsı içinde gizledi rû
2257 Hurşîd nihân olup sitâre
Göz açdı târik-i intizâra
2258 Deprendi ser-i sinân-ı Behrâm
Feth oldı ana vilâyet-i şâm
2259 Bircîs girüp siyeh libâsa
Hurşîd gamında batdı yasa
2260 Âyîne olup sipihr-i gerdân
Bahdı ana aks saldı Keyvân
2261 Gerdûna sevâbit oldı mismâr
Tâ tökmeye dün bisâtı perkâr
2262 Gökde Hamel oldı âşikâre
Âhû-bere çıhdı sebze-zâre
2263 Gâv-ı felek oldı gâv-ı anber
Doldurdı cihâna anber-i ter
2264 Cevzâ kemeri murassa‘ oldı
Gerdûn bedeni mülemma‘ oldı
2265 Harçenk kılup seher yelin def‘
Hâsıyyeti verdi zulmete nef‘
2266 Oldı Esed âftâbdan dûr
Pür-dûd misâl-i şem‘-i bî-nûr
2267 Gîsûsına verdi Sünbüle tâb
Müşg üstine tökdi anber-i nâb
2268 Mîzânı edüp felek terâzû
Sarrâf-ı zemîne çekdi lû’lû
2269 Akreb bırahup kemend-i pür-ham
Dîv-i şebe kıldı kayd-i muhkem
2270 Kavsini kurup sipihr-i lâib
Atıldı hadeng-i necm-i sâkib
2271 Büzgâle-i âsman töküp mû
Gök safhasın eyledi siyeh-rû
2272 Delvi delüp âfet-i zemâne
Min katra saçıldı âsmâna
2273 Hût eyledi habs-i Yûnis-i rûz
Berk-ı şafak oldı âsmân-sûz
2274 Arz eyledi Ahbiye hibâsın
Cebhe dahi cebhesin ziyâsın
2275 Hek’a verdi cemâle zîver
Hem Hen’a mükellel etdi efser
2276 Şarteyn ü Butin Simâk ü İklîl
Nûr etdiler âsmâna tahvîl
2277 Tâ sâdır ü vâride Neâyim
Sarf eyleye Sarfe ile dâim
2278 Tezyîn içün etdiler müheyyâ
La‘lin Deberân dürin Süreyyâ
2279 Verdi reviş-i sipihr-i ahdar
Tertîb-i mukaddem ü muahhar
2280 Mecnûn mütehayyir ü perîşân
Kalmışdı sipihr işinde hayrân
2281 Gerdûna açardı dîde-i ter
Yer yüzine doldururdı ahter
2282 Her ahtere arz-ı hâl ederdi
Min ârzû-yı muhâl ederdi
2283 Evvel olup âsmâna mâil
Şerh etdi Utâride gam-ı dil
2284 K’ey ehl-i hisâba kâr-fermây
Müstevfî-i akl ü müşrif-i rây
2285 Ey nâsih-i nüsha-i meânî
Fihrist-i rümûz-ı âsmânî
2286 Kassâm-ı mekâsıd ü metâlib
Ressâm-ı menâsıb u merâtib
2287 Derd-i dilümün hisâbı çohdur
Sende özge debîr yohdur
2288 Bir nâmeye derdümi rakam kıl
Sultânuma arz et kerem kıl
2289 Şâyed eser ede feyz-i hâmen
Ta‘vîz-i cünûnum ola nâmen
2290 Gördi ki Utârid anlamaz râz
Bir özge terennüm etdi âğâz
2291 Dönderdi yüz andan ağlayup zâr
Merrîhe niyâzın etdi izhâr
2292 K’ey vâlî-i mesned-i şecâat
Şemşîrüne âlem ehl-i tâat
2293 Sen sâhib-i nuset ü zafersen
Erbâb-ı silâha tâc-ı sersen
2294 Men âcizem ü kavîdür ağyâr
Men bî-kes ü hasmdur sitem-kâr
2295 Âcizlere lutf edüp meded kıl
Bî-keslerden belânı red kıl
2296 Çek tîğunı eyle def‘-i düşmen
Tâ dûsta hem-nişîn olam men
2297 Çün gördi bülend yerdedür kâm
Ne Tîr yeter ana ne Behrâm
2298 Tiğ ile kalemden oldı nevmîd
Dutdı reh-i bârgâh-ı tevhîd
2299 Dergâha dutup ruh-i niyâzın
Ma‘bûdına arz kıldı râzın
2300 K’ey tîğe muîn ü kilke rehber
Behrâm-gulâm ü Tîr-çâker