Kur'an/Zuhruf Suresi

¹ Hâ, mîm. ² Bu parlak kitabın kadrini bilin ³ Hakkâ biz onu Arabî olarak okunacak bir Kur'an kıldık ki akıl irdiresiniz ⁴ Ve hakıkat o, bizim nezdimizdeki ana kitabda çok yüksek, çok hikmetlidir ⁵ Siz müsrif bir kavm olduğunuz için şimdi sizden o öğüdü bertaraf mı edeceğiz? ⁶ Halbuki evvelkiler içinde biz nice Peygamber gönderdik ⁷ Hiç bir Peygamber de gelmiyordu ki kendilerine onunla mutlak eğlenmesinler ⁸ Onun için biz onlardan daha sert pençelileri helâk ettik, ve evvelkilerin meseli geçti ⁹ Celâlim hakkı için sorsan onlara o Gökleri ve Yeri kim yarattı? Elbette diyecekler: onları o azîz, alîm yarattı ¹⁰ O ki Arzı sizin için bir beşik yaptı, ve doğru gidesiniz diye size yollar açtı ¹¹ Ve o ki yukarıdan bir mikdar ile bir su indirmekte ve onunla ölü bir beldeye hayat neşretmekteyiz, işte siz de öyle çıkarılacaksınız ¹² Ve o ki bütün çiftleri yarattı ve sizin için gemilerden ve yumuşak hayvanlardan bineceğiniz şeyler yaptı ¹³ Ki sırtlarına kurulasınız, sonra üzerine kurulduğunuzda rabbınızın ni'metini anıp diyesiniz: tenzih o sübhâne ki bunu bize müsahhar kılmış, yoksa biz bunu yanaştıramazdık ¹⁴ Ve her halde biz dönüp dolaşıp rabbımıza varacağız ¹⁵ Öyle iken tuttular kullarından ona bir cüz tasladılar, hakıkat insan çok nankör, açık bir küfürbazdır ¹⁶ Yoksa o, yaratıp durduğu mahlûklarından kendine kızlar edindi de oğullarla imtiyazı size mi verdi? ¹⁷ Halbuki içlerinden biri o Rahmana fırlattığı mesel ile kendisi tebşir kılındığı vakıt yüzü simsiyah oluyor da kederinden yutkunup yutkunup dolukuyor ¹⁸ Ya o zînet içinde yetiştirilecek de muhasamaya gelince beceremiyecek olanı öyle mi? ¹⁹ Rahmanın kulları olan Melâikeyi de dişi yaptılar, yaradılışlarına şâhid mi idiler? Şehadetleri yazılacak ve sorguya çekilecekler ²⁰ Bir de dediler ki Rahman dilese idi biz onlara tapmazdık, bu babda onların bir ılimleri yoktur sâde atıyorlar ²¹ Yoksa biz onlara bundan evvel bir kitab vermişiz de ona mı tutunuyorlar? ²² Hayır, şöyle dediler: bizler, atalarımızı bir ümmet üzerinde bulduk, biz de onların izlerince giderek murada ireriz ²³ Yine böyle senden evvel hangi memlekette bir nezîr gönderdikse onun refahlı takımı demişti ki: bizler atalarımızı bir ümmet üzerinde bulduk biz de onların izlerine uyarız ²⁴ Ya, dedi: size atalarınızı üzerinde bulunduğunuzdan daha doğrusunu getirdimse de mi? Ha! dediler: biz o sizin gönderildiğiniz şeylere inanmıyoruz ²⁵ Onun üzerine biz de onlardan intikamını aldık da bak o tekzib edenlerin akıbeti nasıl oldu? ²⁶ Bir vakıt da İbrahim babasına ve kavmına dedi: haberiniz olsun ben o sizin taptıklarınızdan biriyim ²⁷ O beni yaratandan başka, zira odur ki beni irdirecektir ²⁸ Ve onu ardında (zürriyyetinde) kalan bir kelime yaptı gerek ki rücu' edeler ²⁹ Fakat şunları ve atalarını ta kendilerine hakk ve bir Resuli mübîn gelinciye kadar müstefid edip yaşattım ³⁰ Yaşattım da kendilerine hakk gelince «bu bir sihirdir, biz buna inanmayız» dediler ³¹ Ve «ne olurdu şu Kur'an iki memleketten bir büyük adama indirilse idi» dediler ³² Rabbının rahmetini onlar mı taksim ediyorlar? Onların o Dünya hayattaki maışetlerini aralarında biz taksim ettik ve bir kısmını diğerinin derecelerle üstüne çıkardık ki ba'zısı ba'zısını tutsun, çalıştırsın rabbının rahmeti ise onların toplayıp durduklarından daha hayırlıdır ³³ Ve eğer insanlar hep (küfre sapacak) bir ümmet olacak olması idi biz o Rahman’a küfreden kimselerin her halde evlerine gümüşten tavanlar ve üzerlerinde çıkacakları asansörler, ³⁴ Ve odalarına kapılar ve üzerlerine kurulacakları koltuklar kanepeler, ³⁵ Ve altın ziynetler yapardık ve doğrusu bütün bunlar Dünya hayatın geçici metaı, rabbının ındinde. Âhıret ise korunan müttefekîler içindir. ³⁶ Ve her kim Rahmanın zikrinden teâmî ederse biz ona bir Şeytan sardırırız artık o ona arkadaştır ³⁷ Ve her halde onlar onları yoldan çıkarırlar, onlar ise onları doğru sanırlar ³⁸ Nihayet bize geldiği vakıt ah, der: keşke benimle senin aranda iki maşrık bu'du olsa idi! sen ne kötü arkadaşmışın ³⁹ Böyle demek bugün size hiç de faide vermez, çünkü zulmettiniz, hepiniz azâbda müştereksinizdir ⁴⁰ O halde sen mi işittireceksin o sağırlara? Yâhud hidâyet edeceksin, o körlere ve açık bir dalâl içinde bulunanlara ⁴¹ Şu halde şayed biz seni alır götürür isek elbette onlardan intikam alacağız ⁴² Yâhud onlara yaptığımız vaîdi sana gösterirsek şübhe yok ki biz ona da muktediriz ⁴³ Sen hemen o sana vahyolunana tutun muhakkak ki sen doğru bir yol üzerindesin ⁴⁴ Ve muhakkak ki o, hem senin için, hem kavmin için bir şereftir ve ileride ondan mes'ul olacaksınız ⁴⁵ Senden evvel gönderdiklerimize sor Resullerimizden! biz Rahmandan başka ibadet olunacak ilâhlar yapmış mıyız? ⁴⁶ Celâlim hakkı için Musâyı âyetlerimizle Fir'avne ve cem'ıyyetine gönderdik, vardı haberiniz olsun, dedi: ben bütün âlemlerin rabbının Resulüyüm ⁴⁷ Vaktâ ki onlara böyle âyetlerimizle vardı, birdenbire onlar bunlara gülüverdiler ⁴⁸ Her ne âyet de gösteriyorsak onlara mutlak birbirinden büyüktü, tuttuk onları azâba da çektik ki rücu' edeler ⁴⁹ Bu halde diyorlardı ki: gel ey sâhir! bizim için rabbına bir duâ et, sende olan ahdi hürmetine, çünkü biz artık yola geleceğiz ⁵⁰ Bunun üzerine kendilerinden azâbı açtığımız vakıt da derhal cayıverdiler ⁵¹ Ve Fir'avn kavminin içinde şöyle bağırdı: ey kavmim! Mısır mülkü benim ve hep şu nehirler benim altımdan akıyor değil mi? Artık gözünüzü açsanıza ⁵² Yoksa ben şundan daha hayırlı değil miyim ki o hem hakîr hem de meramını anlatamıyor ⁵³ Eğer o dediği gibi ise üzerine altın bilezikler atılsa ya! Yâhud yanında Melâikeler dizilse gelse ya! ⁵⁴ Bu suretle kavmini istihfaf etti onlar da ona itaat eylediler, çünkü dînden çıkmış fâsık bir kavm idiler ⁵⁵ Böyle vaktâ ki bizi gadaba da'vet ettiler biz de kendilerinden intikam aldık hepsini birden gark ediverdik ⁵⁶ Gark ediverdik de onları sonrakiler için hem bir selef hem bir mesel kıldık ⁵⁷ Ve vaktâ ki Meryemin oğlu bir mesel olarak ortaya atıldı derhal kavmin ondan çığrıştılar ⁵⁸ Ya! dediler: bizim ilâhlarımız mı hayırlı? Yoksa o mu? Bunu sana sırf bir cidal olarak fırlattılar, doğrusu onlar çok husumetli bir kavimdirler ⁵⁹ Hayır o ilâh değil, halîs bir kuldur, biz ona in'am ettik ve kendisini Benî İsraîl için bir mesel yaptık ⁶⁰ Ve dilersek sizlerden de Melâike yaparız Arzda halef olurlar ⁶¹ Ve hakkıkat o, saat için bir ılimdir, onun için sakın o saatin geleceğinde şekk etmeyin de bana tabi' olun, işte bu yegâne doğru yoldur ⁶² Ve sakın sizi Şeytan çelmesin, çünkü o size belli bir düşmandır ⁶³ İsâ da o beyyinelerle geldiği vakıt şöyle dedi: ben size hikmet ile ve ihtilâf edip durduğunuz şeylerin ba'zısını size beyan edeyim diye geldim, onun için Allahdan korkun ve bana ıtaat edin, ⁶⁴ haberiniz olsun Allah benim rabbım sizin de rabbınız ancak odur, onun için hep ona ıbadet edin, işte bu yegâne doğru yoldur ⁶⁵ Sonra o hizibler kendi aralarında ıhtilâf ettiler, onun için elîm bir günün azâbından vay o zulmedenlere ⁶⁶ Hep o saate, hiç farkında değillerken ansızın onun başlarına gelivermesine bakıyorlar ⁶⁷ Dostlar o gün birbirlerine düşmandırlar, müstesnâ ancak müttekîler ⁶⁸ Ey benim kullarım! size hiç korku yoktur bu gün ve siz mahzun da olmıyacaksınız ⁶⁹ Benim âyetlerime iyman edip de halîs müsliman olan kullarım ⁷⁰ Girin Cennete: siz ve zevceleriniz, sürurlar, neş'eler içinde ⁷¹ Altından tepsiler ve küplerle üzerlerine dönülür dolaşır, nefislerin hoşlanacağı, gözlerin lezzet alacağı şeyler hep orada ve siz orada muhalledsiniz ⁷² Ve işte bu, sizin çalıştığınız ameller sebebiyle vâris kılındığınız Cennet ⁷³ Sizin için onda çok meyveler vardır, onlardan yiyeceksiniz ⁷⁴ Haberiniz olsun ki mücrimler Cehennem azâbında muhalleddirler ⁷⁵ Kendilerinden o azâb gevşetilmez ve onlar onun içinde her ümidi kesmişlerdir ⁷⁶ Ve biz onlara zulmetmemişizdir ve lâkin kendileri zalim idiler ⁷⁷ Ve şöyle çığrışmaktadırlar: ya mâlik! Rabbın işimizi bitiriversin, o demiştir ki: her halde siz duracaksınız ⁷⁸ Celâlım hakkı için biz size hakkı gönderdik ve lâkin ekseriniz hakkı hoşlanmıyanlarsınız ⁷⁹ İşi sıkı mı büktüler, fakat işte sıkı büken biziz ⁸⁰ Yoksa biz onların sirlerini ve fısıltılarını işitmeyiz mi sanıyorlar? Hayır işitiriz hem de yanlarında elçilerimiz vardır yazarlar ⁸¹ De ki: Rahmanın bir veledi olsa ben ona tapanların birincisi olurdum ⁸² Tenzih o sübhâna o Göklerin ve Yerin rabbı, rabbül'arşe onların vasıflarından ⁸³ Şimdi bırak onları dalsınlar, oynıya dursunlar tâ va'dolundukları günlerine çatasıya kadar ⁸⁴ Hem o odur ki Gökte de ilâh Yerde de ilâhdır ve hakîm odur alîm o ⁸⁵ Ve ne yücedir o ki Göklerin Yerin ve bütün aralarındakilerin mülkü onun, saate ılim de onun nezdindedir ve hep döndürülüp ona götürüleceksiniz ⁸⁶ Ondan başka yalvarıp durdukları şeyler şefaat de edemezler ancak bilerek hakka şehadet eden kimseler müstesnâ ⁸⁷ Celâlım hakkı için sorsan onlara: kendilerini kim yarattı elbette Allah derler, o halde nasıl çevrilirler? ⁸⁸ Onun ya rab! demesi hakkı için her halde onlar iymana gelmez bir kavımdırlar ⁸⁹ Şimdi sen onlardan sarfı nazar et de selâm: de, artık ileride bileceklerdir