Kur'an/Zâriyât Suresi

¹ O tozdurup savuranlara ² Derken bir ağırlık taşıyanlara ³ Derken bir kolaylıkla akanlara ⁴ Derken bir emir taksim edenlere kasem olsun ⁵ Ki muhakkak o size va'd olunan her halde doğrudur ⁶ Ve muhakkak ki ceza şübhesiz vakı'dir ⁷ O düzgün hâreli Semaya kasem ederim ⁸ Ki siz pek muhtelif bir kavl içinde bulunuyorsunuz ⁹ Ondan çevirilen çevrilir ¹⁰ O kahrolası yalancılar ¹¹ O serhoşluk içinde yaptığını bilmezler ¹² Soruyorlar: ne zaman o ceza günü? (yevmi dîn) ¹³ Ateş üzerinde kıvranacakları gün ¹⁴ Dadın diye fitnenizi: bu, işte o sizin acele istediğiniz ¹⁵ Şübhesiz ki müttekiler Cennetlerde pınar başlarındadır ¹⁶ Alarak rablarının kendilerine verdiğini, çünkü onlar bundan evvel güzellik yapmayı âdet edinmişlerdi ¹⁷ Geceden pek az uyuyorlardı ¹⁸ Ve saher vakıtları hep istiğfar ederlerdi ¹⁹ Ve mallarında sâil ve mahrum için bir hak vardı ²⁰ Arzda da âyetler var iykan ehli için ²¹ Nefislerinizde de, halâ görmiyecekmisiniz ²² Semada da rızkınız ve o va'dolunduğunuz ²³ İşte o Göğün ve Yerin rabbına kasem ederim ki o şübhesiz haktır sizin nâtık olmanız gibi ²⁴ Geldi mi sana İbrahimin ikram edilen müsafirlerinin kıssası? ²⁵ O vakıt ki üzerine girdiler de «selâm» dediler. «Selâm, görülmedik bir kavım» dedi ²⁶ Hemen bir bahâne ile ehline gitti, bir semiz dana getirdi de ²⁷ Onu yakınlarına koydu, yemeğe buyurmaz mısınız? Dedi ²⁸ O vakıt onlardan içine bir korku düştü Korkma dediler ve kendisine alîm bir oğlan tebşir ettiler ²⁹ Bunun üzerine hatunu bir çığlık içinde döndü de elini yüzene çarptı ve akîm bir kocakarı, dedi ³⁰ Dediler: öyle Rabbın buyurdu, şübhesiz alîm o, hakîm o ³¹ İbrahim, o halde asıl me'muriyyetiniz nedir? ey mürselûn, dedi ³² Biz, de dediler: Mücrim bir kavme gönderildik ³³ Üzerlerine çamurdan taşlar salmak için ³⁴ Rabbının nezdinde damgalanmışlar müsrifler için ³⁵ Binnetîce orada bulunan mü'minleri çıkardık ³⁶ Fakat bir haneden başka orada Müsliman da bulmadık ³⁷ Ve öyle elîm azabdan korkacaklar için orada bir âyet bıraktık ³⁸ Bir de Musada: ki onu bir sultanı mübîn ile Fir'avne gönderdikde ³⁹ O bütün kuvvetiyle tersine gitti: sâhir veya mecnun, dedi ⁴⁰ Onun üzerine biz de tuttuk kendisini ve ordularını deryaya fırlatıverdik: namerdlik ederken o leîm ⁴¹ Bir de Âd de: ki üzerlerine o köklerini kesen rüzgarı salıvermiştik ⁴² Uğradığı bir şey'i bırakmıyor, mutlak onu çürütüp kül gibi ediyordu ⁴³ Bir de Semudda: ki onlara bir zamana kadar istifade edin denilmişti de ⁴⁴ Rablarının emrinden azgınlık ettiler, bu yüzden o sâika kendilerini yakalayıverdi, bakınıp duruyorlardı ⁴⁵ O vaktı bir kalkınmaya da güç yetiremediler, bir yardım da görmediler ⁴⁶ Daha evvel de Nûh kavmini, çünkü hep onlar yoldan çıkmış fâsık birer kavm idiler ⁴⁷ Bir de Semaya bakın biz onu kuvvetle bina ettik ve şübhe yok ki biz çok vüs'a malikiz ⁴⁸ Arzı da döşedik, bakınız biz ne güzel döşeriz ⁴⁹ Hem her şeyden iki çift yarattık ki düşünesiniz ⁵⁰ O halde hemen Allaha kaçın, haberiniz olsun ki ben size ondan bir açık nezîrim ⁵¹ Ve Allahla beraber başka bir Tanrı uydurmayın, haberiniz olsun ki ben size ondan bir açık nezîrim ⁵² Böyle, bunlardan evvelkiler bir Resul gelince behemehal ya sahir dediler ya mecnun ⁵³ Hep buna vasıyyetleştiler mi? Hayır hep onlar azgın kavımlar ⁵⁴ Onun için onlardan yüz çevir, artık sen levm olunacak değilsin ⁵⁵ Onunla beraber va'z-u nasıhate devam et, çünkü va'z, mü'minlere fayda verir ⁵⁶ Ve ben, Cinn-ü İnsi ancak bana kulluk etsinler diye yarattım ⁵⁷ Ben onlardan bir rızk istemiyorum, bana yemek yedirmelerini de istemiyorum ⁵⁸ Şübhe yok ki Allah, rezzak, kuvvet sahibi metîn o ⁵⁹ Onun için muhakkak ki o zulm edenlere arkadaşlarının payı gibi dolgun bir pay vardır, şimdi onu acele etmesinler ⁶⁰ artık o va'dolundukları günlerinden vay o küfredenlere!...