Kur'an/Yâsîn Suresi

¹ Yâsîn. ² Hikmetli Kur'anın hakkı için ³ Emîn ol ki sen o risaletle gönderilen Peygamberlerdensin ⁴ Bir sıratı müstakîm üzerindesin ⁵ Tenziliyle o azîz rahîmin ⁶ İnzar edesin: vehameti haber veresin diye bir kavme babalar inzar edilmedi de haberleri de yok gafiller ⁷ Celâlim hakkı için daha çoklarına karşı söz hakkolmuştur da onlar iymana gelmezler ⁸ Çünkü biz onların boyunlarına kelepçekler geçirmişiz, onlar çenelerine dayanmıştır da burunları yukarı gözleri aşağı somurtmaktadırlar ⁹ Hem önlerinden bir sedd ve arkalarından bir sedd çekmişiz, kendilerini sarmışızdır da baksalar da görmezler ¹⁰ Ve onlarca müsavidir: ha inzar etmişin kendilerini ha etmemişin; inanmazlar ¹¹ Ancak zikri ta'kıyb eden ve gaybde rahmana haşyet besliyen kimseyi sakındırırsın, işte onu hem bir mağrifetle hem bir ecri kerîm ile müjdele ¹² Hakıkat biz biziz, ölüleri diriltiriz ve takdim ettikleri şeyleri ve bıraktıkları eserleri kitaba geçiririz ve zaten her şey'i açık bir kütükte bir «İmamı Mübîn» de ihsa etmişizdir ¹³ Ve onlara, o karye sahiblerini temsil getir, o dem ki ona o gönderilen Resuller varmıştı ¹⁴ O sıra ki onlara o ikiyi göndermiştik, bunları tekzib ettiler, biz de bir üçüncü ile ızzet (ve kuvvet) verdik de varıp dediler: haberiniz olsun biz sizlere gönderilmiş Resulleriz ¹⁵ Siz, dediler: bizim gibi bir beşerden başka bir şey değilsiniz, hem Rahman hiç bir şey indirmedi, siz sırf yalan söylüyorsunuz ¹⁶ Dediler: rabbımız bilir, inanın biz gerçek size gönderilmiş, Resulleriz, ¹⁷ açık bir tebliğden ötesi ise bizim üstümüze değil ¹⁸ Doğrusu dediler: biz sizinle teşe'üm ettik, yemin ederiz ki vaz geçmezseniz sizi hiç tınmadan recmederiz ve her halde size bizden pek acıklı bir azâb dokunur ¹⁹ Dediler: sizin şum kuşunuz beraberinizde, ya... nasıhat edilirseniz öyle mi? Doğrusu siz israfı âdet etmiş bir kavmsınız ²⁰ O esnada şehrin tâ ucundan bir er koşarak geldi, ey hemşerilerim: dedi: uyun o gönderilen Resullere ²¹ Uyun sizden bir ecir istemiyen o zatlara ki onlar hidayete irmişlerdir ²² Hem neyime kulluk etmiyeyim ben, o beni yaradana? Hep de döndürülüp ona götürüleceksiniz ²³ Hiç, ben ondan başka ma'budlar mı tutarım? Eğer o Rahman bana bir keder irâde buyurursa onların şefaati benden yana hiç bir şeye yaramaz ve beni kurtaramazlar ²⁴ Şübhesiz ben o vakıt açık bir dalâl içindeyim ²⁵ Haberiniz olsun ki ben rabbınıza iyman getirdim, gelin dinleyin beni ²⁶ Denildi ki: haydi gir Cennete! ay, dedi, nolurdu kavmın bilselerdi? Rabbım bana ne mağrifet buyurdu ²⁷ Beni ikram olunan kullarından kıldı ²⁸ Arkasından ise kavminin üzerine Semâdan bir ordu indirmedik indirecek de değildik ²⁹ O yalnız bir sayha oldu derhal sönüverdiler: ³⁰ Ey!.. ne hasret o kullara ki kendilerine her gelen Resul ile mutlaka istihzâ ediyorlardı ³¹ Baksalar a kendilerinden evvel ne kadar karınlar helâk etmişiz, onlar hiç onlara dönüp gelmiyorlar ³² Ancak hepsi toplanıp bizim katımıza ihzar edilmişlerdir ³³ Hem bir âyettir onlara ölü Arz: biz ona hayat verdik ve ondan habbeler çıkardık da ondan yiyip duruyorlar ³⁴ Ve onda Cennetler yaptık, hurma bağçeleri, üzüm bağları, neler! içlerinde kaynaklar akıttık ³⁵ Yesinler diye mahsulünden ve kendi ellerinin ma'mulâtından, halâ şükretmiyecekler mi? ³⁶ Tenziyh o yardan sübhane bütün o çiftleri, hepsini, Arzın bitirdiklerinden ve kendi nefislerinden ve daha bilemiyecekleri neler, nelerden ³⁷ Bir âyet de onlara gece, ondan gündüzü soyarız bir de bakarlar ki karanlığa dalmışlar ³⁸ Güneş de; kendisine mahsus bir müstekarr için cereyan ediyor, o işte o azîzi alîmin takdiridir ³⁹ Aya da: menzil menzil ona mıktarlar biçmişizdir, nihayet dönmüş eski urcun gibi olmuştur ⁴⁰ Ne Güneş kendine aya çatması yaraşır, ne de gece gündüzü geçer, her biri birer felekte yüzerler ⁴¹ Bir âyet de onlara o dolu gemide zürriyyetlerini taşımamız ⁴² ve kendilerine o misilliden binecekleri şeyler yaratmamızdır ⁴³ Dilersek onları gark da ederiz o vakıt ne onlara feryadcı vardır, ne de onlar kurtarılırlar ⁴⁴ Ancak tarafımızdan bir rahmet ve bir zamana kadar yaşatmak için başka ⁴⁵ Hal böyle iken onlara önünüzdekini ve arkanızdakini gözetip korunun ki rahmete şayan olasınız denildiği zaman ⁴⁶ Kendilerine rablarının âyetlerinden her hangi bir âyyet de gelse mutlaka ondan yüz çevire geldiler ⁴⁷ Allahın size merzuk kıldığı şeylerden hayra sarfedin denildiği zaman da onlara o küfredenler iyman edenler için şöyle dediler, biz hiç yedirirmiyiz o kişiye ki Allah dilese ona yiyeceğini verirdi, siz ap açık bir dalâl içinde değil de nesiniz! ⁴⁸ Ve ne zaman bu va'd, doğru iseniz? diyorlar ⁴⁹ Başka değil, tek bir sayhaya bakıyorlar, bir sayha ki onlar çekişip dururlarken kendilerini yakalayıverir ⁵⁰ O zaman bir tavsıyeye bile kadir olamazlar, ailelerine de dönecek değillerdir ⁵¹ Bir de sur üfürülmüştür ne baksınlar kabirlerinden rablarına doğru akın ediyorlardır ⁵² Eyvah, başımıza gelenlere derler: kim kaldırdı bizi uyuduğumuz yerden? Bu işte, o Rahmanın va'd buyurduğu, doğru imiş o gönderilen Resuller ⁵³ Başka değil, sâde bir tek sayha olmuş, derhal hepsi toplanmış huzurumuza ihzar edilmişlerdir ⁵⁴ Artık bu gün hiç kimseye zerrece zulmedilmez, ancak yaptıklarınızın cezasını çekeceksiniz ⁵⁵ Cidden eshabı Cennet bu gün bir şuğl içinde zevk etmektedirler ⁵⁶ Kendileri ve zevceleri erîkeler üzerine kurulmuşlardır ⁵⁷ Onlara orada bir meyve var: hem onlara orada ne iddia ederlerse var ⁵⁸ Bir selâm, rahîm bir rabdan kelâm ⁵⁹ Ve haydin ayrılın bu gün ey mücrimler! ⁶⁰ And vermedim mi size? «Ey adem oğulları! Şeytana kulluk etmeyin, o size açık bir düşmandır» diye ⁶¹ «Ve bana kulluk edin doğru yol budur» diye ⁶² Böyle iken celâlıma karşı o içinizden bir çok cibilletleri yoldan çıkardı, ya o vakıt sizin akıllarınız yokmıy dı? ⁶³ Bu işte o Cehennem ki va'dolunur dururdunuz ⁶⁴ Bu gün yaslanın ona bakalım küfrettiğiniz için ⁶⁵ Bu gün ağızlarını mühürleriz de bize elleri söyler ve ayakları şehadet eyler: neler kesbediyorlardı ⁶⁶ Hem dilersek gözlerini üzerinden silme kör ediverdik de yola dökülürlerdi, fakat nereden görecekler? ⁶⁷ Daha dilesek kendilerini oldukları yerde meshediverdik de ne ileri gidebilirlerdi ne dönebilirlerdi ⁶⁸ Bununla beraber her kimin ömrünü uzatıyorsak hılkatte onu tersine çeviriyoruz, hâlâ da akıllanmıyacaklar mı? ⁶⁹ Biz ona şiir öğretmedik, ona yaraşmaz da, o sâde bir zikir ve parlak bir Kur'andır ⁷⁰ Hayatı olanı uyandırmak, nankörlere de o söz hakk olmak için ⁷¹ Şunu da görmediler mi? Biz onlar için ellerimizin yaptıklarından bir takım (en'am) yumuşak hayvanlar yaratmışız da onlara malik bulunuyorlar ⁷² Ve onları kendilerine zebun etmişiz de hem onlardan binidleri var, hem de onlardan yiyorlar ⁷³ Onlardan daha bir çok menfeatleri ve türlü içecekleri de var, hâlâ şükretmiyecekler mi? ⁷⁴ Tuttular da Allahdan başka bir takım ilâhlar edindiler gûya yardım olunacaklar ⁷⁵ Onların onlara yardıma gücleri yetmez, onlar ise onlar için hazırlanan askerler ⁷⁶ O halde onların lâkırdıları seni mahzûn etmesin, biz onların içlerini de biliriz dışlarını da ⁷⁷ Görmedi mi o insan? biz onu bir nutfeden yarattık da şimdi o çeneli bir çekişgen kesildi ⁷⁸ Yaratılışını unutarak bize bir de mesel fırlattı: kim diriltir o kemikleri onlar çürümüşken? dedi ⁷⁹ De ki onları ilk defa inşa eden diriltir ve o her halkı bilir ⁸⁰ O ki size yeşil ağaçtan bir ateş yaptı da şimdi siz ondan tutuşturup duruyorsunuz ⁸¹ Ya Gökleri ve Yeri yaratan onlar gibisini yaratmağa kadir değil midir? Elbette kadir, hallâk o, alîm o ⁸² Onun emri bir şeyi murad edince ona sâde ol demektir, o oluverir ⁸³ Artık tesbiyh edilmez mi öyle her şeyin melekûtu yedinde bulunan sübhane! hep de dördürülüp ona götürüleceksiniz