Kur'an/Enbiyâ Suresi

¹ Yaklaştı nâsa hisabları onlar ise hâlâ gaflette aldırmıyorlar ² Rablarından kendilerine gelen her yeni ıhtarı mutlak eğlenerek dinliyorlar ³ Kalbleri hep oyunda hem onlar o zalimler şu gizli fısıltıyı sirleştiler: bu sırf sizin gibi, bir beşer artık göre göre sihere mi gidiyorsunuz? ⁴ Dedi: rabbım söyleneni bilir: Gökte de Yerde de ve o öyle semî, öyle alîmdir ⁵ Dediler: adgâsü ahlâm, yok onu uydurdu, yok o bir şâir, yoksa bize evvelkilerin gönderildikleri gibi bir âyet getirsin ⁶ Onlardan evvel ihlâk ettiğimiz hiç bir karye iyman etmedi şimdi onlar mı iyman edecekler? ⁷ Senden evvel de başka değil ancak kendilerine vahiy gönderdiğimiz bir takım ricâl gönderdik, haydin zikr ehline sorun bilmiyorsanız ⁸ biz onları hem yemek yemez bir cesed yapmadık hemde mühalled değildiler ⁹ Sonra onlara olan va'de sadık olduk da kendilerini ve dilediklerimizi necata çıkarıp müsrifleri helâk ettik ¹⁰ Şanım hakkı için size bir kitab indirdik ki bütün şanımız onda? hâlâ akıllanmıyacakmısınız? ¹¹ Halbuki biz zulmetmekte olan nice memleket kırdık geçirdik, ve arkasından diğerlerini başka bir kavm olarak neşet ettirdik ¹² Be'simizi hissettikleri vakit, hemen oradan üzengi depiyorlardı, ¹³ yok, dedik: tepinmeyin, dönün o içinde şimartıldığınız şeylere ve meskenlerinize, ki sorguya çekileceksiniz ¹⁴ Vay bizlere: bizler cidden zalimler idik dediler ¹⁵ Artık bütün davaları bu oldu kaldı, nihayet onları öyle yapdık ki biçildiler, söndüler ¹⁶ Biz o Göğü ve Yeri oyunculuk etmek üzere yaratmadık ¹⁷ Eğer bir eğlence ittihaz etmiş olsa idik onu kendi ledünnümüzden ittihaz ederdik, yapacak olsa idik öyle yapardık ¹⁸ Hayır biz hakkı bâtılın tepesine fırlatırız da beynini parçalar, bir de bakarsın o anda mahvolmuştur, vay sizlere de o ettiğiniz vasıflardan ¹⁹ Halbuki Göklerde Yerde kim varsa onundur, ve onun huzurundakiler ona ibâdetten ne çekinirler ne de yorgunluk duyarlar ²⁰ Gece gündüz ona tesbih ederler, fütur getirmezler ²¹ Yoksa bir takım ilâhlar edindiler de Arzdan neşri onlar mı yapacaklar? ²² Yerde Gökte Allahtan başka ilâhlar olsa idi ikisi de fâsid olmuş gitmişti, rabbın o arşın rabbı Allah münezzeh sübhandır onların isnad ettikleri vasıflardan ²³ O yaptığından mes'ul olmaz onlar ise mes'uldürler ²⁴ Yoksa ondan başka ilâhlar mı edindiler? De ki: haydi getirin bürhnınızı, işte benimle beraber olanların zikri ve benden evvelkilerin zikri, fakat çokları hakkı bilmezler de onun için ı'raz ederler ²⁵ Senden evvel hiç bir Resul göndermedik ki ona şöyle vahyetmiş olmıyalım: hakikat bu: benden başka ilâh yoktur, onun için hep bana ıbadet edin ²⁶ Böyle iken dediler ki: Rahman veled ittihaz etti, tenzih o sübhana, doğrusu onlar ikram olunmuş kullardır ²⁷ Onun sözünün önüne geçmezler hep onun emriyle hareket ederler ²⁸ O onların önlerindekini arkalarındakini bilir ve onlar onun rıza verdiği kimselerden başkasına şefaat etmezler, ve hepsi onun haşyetinden titrerler ²⁹ Ve içlerinden her kim ben ondan başka bir ilâhım derse biz ona Cehennemi ceza veririz, zalimleri biz böyle cezalandırırız ³⁰ Ya o küfredenler görmedilerdemi ki Semavât-ü Arz bitişik idiler de biz onları ayırdık, hayatı olan her şey'i sudan yaptık, hâlâ inanmıyorlar mı? ³¹ Arzda da onları çalkalar diye baskılar oturttuk, hem onda bol bol açıklıklar yaptık ki doğru gidebilsinler ³² Semayı da mahfuz bir sakıf yaptık, onlar ise onun âyetlerinden yüz çeviriyorlar ³³ Halbuki o, o hâlık ki geceyi, gündüzü ve Şems-ü Kameri yaratmış, bütün o ecram her biri birer felekte yüzüyorlar ³⁴ Bir de biz senden evvel hiç biri beşer için huld nasîb etmedik, şimdi ser ölürsen onlar muhalled mi kalacaklar? ³⁵ Her nefis ölümü tadacak ve sizi bir imtihan olarak şer ve hayr ile mübtelâ kılacağız, hepiniz de nihayet bize irca' olunacaksınız ³⁶ O küfredenler seni gördükleri vakıt da seni alaya tutuyorlar, bu mu ilâhlarınızı anıp duran diyorlar, halbuki onlar hep rahmânın zikrine küfrediyorlar ³⁷ İnsan aceleden yaratıldı, yarın ben onlara âyetlerimi göstereceğim şimdi siz acele etmeyin ³⁸ Bir de bu va'd ne zaman? Doğru iseniz, diyorlar ³⁹ Bilseler o küfredenler ne yüzlerinden ne arkalarından ateşi men'edemiyecekleri, ve hiç bir taraftan yardım olunmıyacakları o demi ⁴⁰ Doğrusu o onları bağdeten gelecek de kendilerini dondura kalacak, artık ne reddini güçleri yetecek ne de kendilerine mühlet verilecek ⁴¹ Kasem olsun ki senden evvel bir çok Peygamberlerle istihzâ edildi de içlerinden alay edenleri o istihzâ ettikleri şey kuşatıverdi ⁴² De ki sizi: gece ve gündüz o rahmandan kim koruyabilir? Fakat onlar rablarının zikrinden sarfı nazar etmişlerdir ⁴³ Yoksa onlar için kendilerini önümüzden men'edecek ilâhlar mı var? Onlar kendi nefislerini bile kurtaramıyacakları gibi bizden sahabet de olunmazlar ⁴⁴ Doğrusu biz, onları ve atalarını yaşattık hettâ o ömür onlara uzun geldi, fakat şimdi görmüyorlar mı o Arzı etrafından eksiltip duruyoruz, o halde galip onlar mı? ⁴⁵ De ki ben sizi ancak vahyile inzar ediyorum, amma ne kadar inzar edilseler sağırlar da'veti işitmezler ⁴⁶ Maamafih kasem olsun rabbının azâbından onlara bir nefha dokunursa muhakkak diyeceklerdir ki vay bizlere! Bizler cidden zâlimler idik ⁴⁷ Biz ise Kıyamet günü için mizanlara adâleti koruz da hiç bir nefis, zerrece zulm edilmez, bir hardel tanesi ağırlığınca da olsa onu getirir koruz, hisabcı da biz yeteriz ⁴⁸ Celâlim hakkı için biz Musâ ile Harûna fürkan ve bir zıya ve bir zikir vermiştik, müttekıler için ⁴⁹ O müttekıler için ki rablarına gıyabda haşyet beslerler ve o saatten titrer dururlar ⁵⁰ İşte bu - Kur'an - da bizim indirdiğimiz mübarek zikirdir şimdi siz bunu mu inkâr ediyorsunuz ⁵¹ Şanım hakkı için bundan evvel de İbrahime rüşdünü vermiştik ⁵² O vakıt ki babasına ve kavmine ne bu başına toplanıb durduğunuz temasîl dedi ⁵³ Atalarımızı bunlara ıbadet ediyor bulduk dediler ⁵⁴ Kasem olsun ki dedi, siz de atalarınız da açık bir dalâl içindesiniz ⁵⁵ Dediler: ciddi mi söylüyorsun yoksa sen şakacılardan mısın ⁵⁶ Doğrusu, dedi: rabbınız o Göklerin ve Yerin rabbıdır ki onları yaratmıştır ve ben buna şehadet edenlerdenim ⁵⁷ Ve tallahi siz dönüp gittikten sonra putlarınıza lâhüdd bir tedbir yapacağım ⁵⁸ Derken onları parça parça etti, ancak bir büyüklerini bıraktı ki belki ona müracaat ederler ⁵⁹ Bunu bizim ilâhlarımıza kim yapmış? Her halde o zalimlerden biri dediler ⁶⁰ Bir delikanlı işittik bunları anıyor adına İbrahim deniyormuş dediler ⁶¹ Haydin dediler: getirin onu nâsın gözleri önüne belki şehadet ederler ⁶² Dediler: sen mi yaptın bunu ilâhlarımıza ya İbrahim ⁶³ Belki dedi şu büyükleri yapmıştır, sorun bakalım onlara eğer söylerlerse ⁶⁴ Bunun üzerine vicdanlarına müracaat ettiler de dediler: doğrusu siz haksızsınız ⁶⁵ Sonra yine tepeleri üstü ters döndüler, sen cidden bilirsin ki bunlar söylemez dediler ⁶⁶ O halde dedi: Allahı bırakıp da size hiç bir faide veremiyecek, zarar da edemiyecek nesnelere mi tapıyorsunuz? ⁶⁷ Yuf size ve Allahdan başka taptıklarınıza! hâlâ akıllanmıyacak mısınız? ⁶⁸ Siz bunu, dediler: yakın da ilâhlarınızın öcünü alın, bir iş yapacaksınız ⁶⁹ Ey nâr, serin ve selâmet ol İbrahime dedik ⁷⁰ Ona bir dolab kurmak istediler, biz de daha ziyade kendilerini husrâna düşürdük ⁷¹ Ve onu Lût ile beraber kurtarıp içinde âlemîne bereketler verdiğimiz Arza çıkardık ⁷² Ve ona İshakı ihsan ettik, fazla olarak Ya'kubu da ve her birini salihînden kıldık ⁷³ Ve hepsini emrimizle yol göteren imamlar ettik ve kendilerine hayırlar işlemeği, namaz kılmayı zekât vermeyi, vahyeyledik ve hep bize âbid idiler ⁷⁴ Lût, ona da huküm, bir ılim verdik ve onu habasetler işliyen o karyeden kurtardık, hakıkat onlar kötü, fasık bir kavm idiler ⁷⁵ Onu ise rahmetimize idhal eyledik, çünkü o cidden salihînden idi ⁷⁶ Nuhu da, zira mukaddemâ nidâ etmişti, biz de duâsını kabul ettik de kendisini ve ehlini büyük bir sıkıntıdan kurtardık ⁷⁷ Ve âyetlerimizi tekzib eden kavmden öcünü aldık, hakikat onlar kötü bir kavm idiler, biz de hepsini birden gargettik ⁷⁸ İsmaili de, İdrisi de, Zül'kıfli de; hepsi sabirînden Davud ile Süleymanı da, o vakit ki ikisi de hars hakkında huküm veriyorlardı, o vakıt ki ekinde geceleyin kavmin davarı yayılmıştı, biz de hukümlerine şâhid idik ⁷⁹ Derhal onu Süleymana anlattık, bununla berâber her birine bir huküm ve bir ılim vermiştik ve Davudun maıyyetinde dağları müsahhar kılmıştık, kuşlarla beraber tesbih ediyorlardı ve biz bunları yaparız ⁸⁰ Bir de ona sizin için sizi harbinizin şiddetinden korusun diye giyecek san'atı ta'lîm etmiştik, şimdi siz şükrüne eda ediyor musunuz? ⁸¹ Süleyman için de şiddetli rüzgârı ki o içine bereketler verdiğimiz Arza emriyle cereyan ediyordu ve biz her şeyi biliriz ⁸² Şeytanlardan da onun için dalgıçlık edenleri ve daha başka amel için çalışanları teshır etmiştik ve hep onları zabteden biz idik ⁸³ Eyyubu da, zira «rabbehu enni messeniyed durru ve ente erhamur rahimîn» diye rabbına nidâ etti ⁸⁴ Biz de duâsını kabul ettik de hemen kendisindeki durru açtık ve tarafımızdan bir rahmet ve âbidler için bir muhtıra olmak üzere ona ehlini ve beraberlerinde onların bir mislini de verdik ⁸⁵ İsmaili de, İdrisi de, Zül'kıfli de; hepsi sabirînden ⁸⁶ Bunları da rahmetimize idhal eyledik, çünkü cidden salihîndendirler ⁸⁷ Zennunu da; hani öfkelenerek gitmişti de biz kendisini aslâ sıkıştırmayız zannetmişti, derken zulmetler içinde «la ilahe illa ente subhaneke inni kuntu minezzalimîn» diye nidâ etti ⁸⁸ Biz de duâsını kabul ile icabet ettik de kendisini gamden kurtardık ve işte mü'minleri böyle kurtarırız ⁸⁹ Zekeriyyayı da; hani rabbına «rabbi la tezerni ferden ve ente hayrul varisin» diye nidâ etmişti ⁹⁰ Biz de duâsını kabul ile icabet ettik de kendisine Yahyâyı verdik ve onun zevcesini ıslâh eyledik, hakıkat bunlar hayrâtta müsaraat ve bize rağbet ve rehbetle duâ ederlerdi ve bizim için haşı'lerdi ⁹¹ Ve o dişiyi de ki ırzını muhkem korudu da kendisine ruhumuzdan nefhettik, ve kendisile oğlunu âlemîne bir âyet kıldık ⁹² İşte bu sizin ümmetiniz bir tek ümmet, rabbınız da bir benim onun için hep bana kulluk edin ⁹³ Onlar kumandalarını beyinlerinde parçaladılar, fakat hepsi bize rücu' edecekler ⁹⁴ İmdi her kim mü'min olarak salihattan bir amel işlerse onun sa'yine küfran yok ve her halde biz onun hisabına yazarız ⁹⁵ İhlâk ettiğimiz karyeye dahi haramdır ki rücu' etmiyecek olsunlar ⁹⁶ Nihayet Ye'cûc ve Me'cûc açılıb da her tepeden saldırdıkları ⁹⁷ ve hak va'd yaklaştığı vakıt, o zaman işte o küfredenlerin derhal gözleri belerecek «eyvah bizlere biz bundan gaflet ettik, hayır kendimize zulmetmiş olduk» diyecekler ⁹⁸ Haberiniz olsun ki siz ve Allahdan başka taptığınız nesneler hep Cehennem mermisisiniz, siz, ona vürud edeceksiniz ⁹⁹ Onlar ilâh olsalardı ona vürud etmezlerdi, halbuki hepsi onda muhalled kalacaklar ¹⁰⁰ Öyle ki onların orada bir zefîri var, bunlar da orada iken işitmiyecekler ¹⁰¹ Şübhe yok ki haklarında bizden husnâ sebkedenler, bunlar, ondan uzaklaştırılmışlardır ¹⁰² ve bunlar canlarının istediğinde muhalled kalacaklardır ¹⁰³ O fezeı ekber bunları mahzun etmiyecek ve bunları Melekler şöyle karşılayacaklar: bu işte sizin o gününüz ki va'dolunuyordunuz ¹⁰⁴ O gün ki Semâyı kitablar için defter dürer gibi düreceğiz evvel başladığımız gibi halkı iade edeceğiz, uhdemizde bir va'd, şübhe yok ki biz yaparız ¹⁰⁵ Şanım hakkı için zikirden sonra Zeburda da yazmıştık: ki her halde Arz, ona benim salih kullarım vâris olacaktır ¹⁰⁶ Şübhe yok ki bunda âbid bir kavm için kâfi bir öğüd vardır ¹⁰⁷ Ve seni sâde âlemîne rahmet olarak göndermişizdir ¹⁰⁸ De ki: bana sade vahyolunuyor ki: ilâhınız ancak bir ilâhdır, şimdi siz müsliman oluyor musunuz? ¹⁰⁹ Bunun üzerine aldırmazlarsa o halde de de ki: size düpedüz ı'lân ettim, ve bilmem bu size edilen va'd-ü vaîd pek yakın mi, yoksa uzak mı? ¹¹⁰ Şübhe yok ki o, söylenenden, açığa vurulanı da bilir gizlediğinizi de bilir ¹¹¹ Ve bilmem belki bu-mühlet-sizin için bir imtihan ve vakta kadar bir istifadedir ¹¹² Dedi: ya rabb! hakka hukmet ve rabbımız rahmandır ancak isnadlarınıza karşı sığınılacak müstean