Kozan ve Cebel-i Bereket sancaklarındaki olayların Adana asayişine yaptığı olumsuz etki
Telgrafnâme
Mahrec Merkezi: Adana
Mahalli Numarası: 1489
Sadâret-i Uzmâ'ya
Kozan Sancağı'nın Haçin, Sis, Kars ve Cebel-i Bereket Sancağı'nın Erzin, Dörtyol, Osmaniye, Bahçe cihetlerinde iğtişâşât ber-devamdır. Her gün her saat birçok Ermenilerin martin gibi esliha-i muntazama ile muhâcemâta tasaddî etmeleri buna karşı Müslümanların galeyan ve heyecanda bulunmaları havâdisi merkez-i vilâyetin üç günden beri ber-devam olan sükûn ve asayişi[n]e de sû-i te’sir îrâs ediyor. Oradan gelen bir havâdis dilden dile her iki tarafın hissiyâtına göre te’sire uğruyor. Gâh azîm gâh hafif bir velveledir başlıyor. Mahalleri hükûmetleri büyük bir tehlikeye ve elde kuvve-i münafiye[1] olmadığı için çaresiz kalarak hûnîn facialara ma‘rûz kaldıklarından bahisle feryad ediyorlar. Buraca da şu hâlin sû-i te’sirinden endişe ediliyor. Bunun çaresi ise en yakın mevâki‘-i askeriyeden muntazam ve mücâz[2] kuvvetli bir süvari alayı ile birkaç koldan hareket etmek üzere üç-dört nizâmiye taburuyla birkaç topun vücuduna kalmış ve bundan başka imkân tasavvur edilememişdir. Vesâit-i ma‘rûza-i satvetiye sevki dûçâr-ı te’ehhur olduğu takdirde âtînin vehâmeti şimdiden tecessüm ediyor demekdir ki buna da bittab‘ cevâz verilemeyeceğinden her ne yapılırsa yapılıp bu kuvvetin tesrî‘-i sevki esbâbının istihsâli ve şu suretle merkezin ber-devam olan sükûn ve asayişine de icra edeceği hüsn-i te’sirden semerât-ı nâfia iktitâfı ehemmiyetle ma‘rûzdur.
Fî 6 Nisan sene [1]325
Vali
Cevad
Sadâret-i Uzmâ
Mektubî Kalemi
Tarih: 28 Rebîülevvel sene [1]327 - 6 Nisan sene [1]325
Telgrafnâme
Adana Vilâyeti'ne
C. fî 6 Nisan sene [1]325. Beşinci Ordu dahilinden mümkün olabilecek mikdar süvarinin âcilen vilâyet-i behiyyelerine sevki zımnında Ordu Müşiriyeti'ne emir verildiği gibi Tekfurdağı'na sevk olunan vapurun oradan bir tabur asâkir-i Osmaniyye alarak bu akşam hareket ve Gelibolu ve Dedeağaç'dan da birer tabur ahz ile cem‘an üç tabur askeri hâmil olduğu hâlde vilâyete azîmet edeceği Harbiye nâzırı paşa tarafından ifade kılınmışdır.