Kaside-i Elem
.jpg)
-Mehmed Ali Tevfik Bege
«Yârab, dedim, şu kalib değiştir de ver bana
«Âlâm-ı asra karşı soğuk bir demir yürek;
«Olsun gögüs o kalbe haşîn bir bir hisar-ı şek,
«Emvâc-ı hisle eglenecek bir siyeh kaya;
«Dalsın elim hayata ve hiç bir gam almasın;
«Hulyâma aynı sekri getirsin rahîk u dem;
«Fethetti bir hazîne sanırken muhayyelem
«Destimde duygudan acı bir tortu kalmasın!.. »
Derbâr-ı kibriyâda duam oldu müstecâb:
kestim teessürât ile hep irtibatımı;
Kurtardım. oh! zehr-i kederden hayatımı;
Câm-ı dilimde kalmadı bir katre ıztırâb!..
Gördüm fakat -alâıkı fekkeylemiş gibi
Bir anda inkıtâı lebimden figanımın,-
Pîşinde âştî-i amîk-i revânımın
Kalmış kabîle-i beşeriyyet bir ecnebi;
Gördüm: Bütün gönüller uzaklaştı dembedem;
Hemrâhım olmuyor ne bir erkek, ne bir kadın!.....
Ey dil kucakla mâtemi, madem ki anladın
İnsanların ribâtı elemmiş, azîz elem!.....