Kânûn-ı Esâsî/7 Zilhicce 1293 Tarihli Kânûn-ı Esâsînin 102'nci Maddesi ile 2 Recep 1332 Tarihli 7'inci ve 43'üncü Mevadd-ı Muaddelesini Muaddil Kanun
Yedinci Madde – ...Meclis-i Umûmî'nin miadında açılıp kapatılması, gerek vaktinden evvel gerek suret-i fevkalâdede ictimaa daveti, temdid-i müddeti, üç ayı tecavüz ve tekerrür etmemek üzere tecili ve sene-i ictimaiyesi zarfında müddetini ikmal eylemek üzere Meclis'in muayyen bir zaman için tatili, otuzbeşinci madde mucibince Heyet-i Meb'usan'ın lede'liktiza feshi, alelumum muahedat akdi… hukuk-ı mukaddase-i padişahîdendir.
Kırküçüncü Madde – Meclis-i Umûmî'nin iki heyeti beher sene teşrinisani ibtidâsında ve tecil vuku bulmuş ise müddet-i teciliyenin inkızâsında bilâ-dâvetin ictima ve bâ-irâd-ei seniyye küşâd edilir. Müddet-i ictima dört aydır ve bu müddetin hitamında...
Yüzikinci Madde – Muvazene kanunun hükmü bir seneye mahsustur. O senenin haricinde hükmü câri olamaz ve bu hüküm tecil ve tatil ile ihlâl edilemez. Ancak, mebusan muvazeneyi kararlaştırmaksızın fesholunduğu halde...
Meclisi Âyân ve Mebusanca kabul olunan işbu lâyiha vechile Kânûn-ı Esâsî'nin tâ'dilini irade eyledim.
(Diğer imzalar)
|
Mehmed Reşad
|
26 Rebiyülevvel 1333
|
Kaynak: "1876 Kanunu Esasisi". anayasa.gov.tr. 22 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. İlk kez Osmanlı İmparatorluğu'nda yayınlanan bu çalışma devletin uluslararası telif anlaşmalarına taraf olmaması sebebiyle kamu malıdır. |