II. Selim'in Kıbrıs Kanunnâmesi

Venedikli kâfirler zamanında Kıbrıs ahalisinin mahsulatından, bazılarından altıda bir; bazılarından beşte bir; bazılarından dörtte bir ve bazılarından da üçte bir alınıyordu.

Ada halkı arasında Farikoz denen bir grup haftada iki gün beglerine ve toprak sahiplerine çalışmakla mükellefti.

Ahali ve büluğa eren gençler, 60, 80, 90 akçe arasında değişen maktu vergilerini verdikten sonra kendileri, oğulları ve kızları için ayrı ayrı tuz hakkı adı altında ayrıca beşer akçe verirlerdi.

Ziraat edilen arazilerden kesin olarak üçte bir ürün alınırdı.

Ahalinin kısrağı katır doğursa 60 akçe; tay doğursa 25 akçe; inekleri doğursa beş akçe; her koyun ve kuzudan bir akçe alınırmış.

Limasol ve Odime kazalarında mahsulattan üçte bir aldıktan sonra her dönüme 1.5 akçe dönüm resmi verirlermiş.

Bütün bu vergiler kaldırılmış ve yerine daha hafif olan şu şer'î vergiler konmuştur:

Parikoz denen grup haftada bir gün devlet hizmet­lerini ifâ edecek: Ürünlerinden üçte bir yerine beşte bir haraç verecekler; harac-ı muvazzaf denilen şer‘î vergileri 30'ar akçe olacak; cizye olarak da mükellef olanlardan durumuna göre 100, 80 veya 60 akçe alınacak; koyun zekâtı da iki koyuna bir akçe olacaktır.

Kıbrıs adası böylece tahrir edilmiş; vergileri kanunla tayin olunmuştur. Kanuna aykırı olarak ahaliden kimseden bir habbe nesne taleb olunmayacaktır.

Kaynakça değiştir