I. Murat'ın Yıldırım Bayezit'e nasihati

Açtı gözünü gördü şehzadesini

Serviye benzer ol beyzadesini

Üzüntüyle bükülmüştü boynu onun

Ağlamaktan kalmamıştı sabrı onun,

Dedi benim için neden eylersin fırak (yas)

Kimseye kalmaz burası yakın ırak

Dünya saltanatına umut bağlayan

Sonunda hüsrana uğrar inan

Çünkü fena buldu cihanın her işi

Gel üzül, mağrur olursa buna kişi

Ağlar isen ağla sen Müslümanlara

Zulüm ile berbat olan perişanlara

Ey kederli gönlümün neşe kaynağı

Sensin Cenab-ı Hakkı'ın yerime atadığı

Bana hayır dualar dermeye çalış

Cömertlik adalet töresine alış

Adalet temelidir padişahlığın

Sunduğu güzel armağanıdır Hüda'nın (Allah)

Çok çalış ki bu armağana eresin

Saltanatın hakkını tamam versin

Sanma saltanatı sen ki rahattır

Gerçekte bil ki hep sıkıntıdır

Ey umut dağının meyvesi gayret et

Alemde bulursun böylece şöhret

Çünkü cihan kimseye baki (kalıcı) değil

İyi ad bırakmak gerekir bunu bil.