Hikayet-i Oğuznâme-yi Kazan Beg ve Gayrı/Hikâyet-i kazan begüñ oglı uruz han dutsak oldugıdur

Hikâyet-i kazan begüñ oglı uruz han dutsak oldugıdur

salur kazan yerinden durmışıdı kara yerüñ üzerine otakların kurmışıdı biñ yerde ipek kalıçası döşenmişidi ala sayvan gökyüzine esenmişidi toksan tümen genç oguz kazanuñ sohbetine derilmişidi agzı böyük humralar ortalıga salınmışıdı tokuz kara gözlü hub suratlu örme saçlu elleri beleginden kınalı tırnakları nigârlı bogazları birer karış kafir kızları altun ayaklu sürahiler al şarabıla oguz beglerinesunarlardı her birinüñ elinden ulaş oglı salur kazan içmişidi çırgap çırgap çadırlar otaklar bagışlar idi kara gözlü kara kul karavaş bagışlardı oglancugı uruz karşusında yay söykenüp durmış idi sag yanında kazanuñ kardaşı kara göne oturmışıdı sol yanında tayısı aruz oturmışıdı kazan beg sagına bakdı kas kas güldi solına bakdı kas kas güdi karşusına bakdı oglı uruzı gördi eline eline çaldı ağladı kazan oglı uruza bu vazı' hoş gelmedi kahır geldi ilerü geldi dizin çökdi çagırup soylar görelüm ne soylar uruz eydür

ünüm añla sözüm diñle agam kazan saguña bakduñ güldüñ boluña bakduñ güldüñ sevündüñ karşuña bakduñ ben uruzı gördüñ kan agladuñ sebeb nedür degil baña kara başum kurban olsun agam saña eger demez olsañ kalkubanı yerümden dururam kara gözlü yigitlerüm boyuma aluram kan abkaza kafir eline ben gederem altun haça elümi ben basaram pilan geyen keşişüñ elin ben öperem kara gözlü kafir kızların ben aluram ayruk senüñ yüzüñe ben gelmezem agladuguñ sebebini degil baña kara başum kurban olsun babam saña dedi kazan oglınuñ yüzine bakdı soyladı görelüm ne söyledi eydür

berü gelgil kulunum ogul saguma bakdugumda karındaşum kara göneyi gördüm baş kesüp kan döküpdür cüldü alupdur ad kazanupdur soluma bakdugumda dayım aruzı gördüm baş kesüp kan döküpdür cüldü alupdur ad kazanupdur karşuma bakdugumda seni gördüm agladuguma sebep oldur ki atam öldi ben kaldum yerin yurdın ben dutdum yarınki gün ben dahı ölem san kalasın karularuñ yay dartmadı ok atmaduñ baş kesmedüñ kalın oguz elinde cüldü almaduñ tacımı tahtımı saña vermeyeler deyü soñumı añup aglarım agladuguma sebeb budur ogul dedi uruz da burada soylamış görelüm hânum ne söylemiş eydür

begüm baba devece böyimişsin köşekçe akluñ yok depece böyümişsin daruca beynüñ yok bu hünerleri ogul atadanmı görür yohsa ata oguldanmı görür dedi kaçan sen kafir serhaddine beni alup varduñ öñümde kılıç urup baş kesdüñ ben senden nö gerdüm ne ögrenem dedi kazan beg elin eline çaldı kas kas güldi eydür

begler uruz şekerler yedi hub söyledi begler siz yeñüz içüñüz sohbetiñüz tagıtmañuz ben bu oglanı alayım ava gedeyim yedi günlük azugıla çıkayın ok atdugım cıda sundugum yerleri göstereyin kılıç çalup baş kesdügüm yerleri göstereyim kafir serhaddine gökçe taga çıkayın soñra oglana gerek olur begler dedi koñur atını çekdürdi bindi üç yüz murassa tonlu yigidini boyına aldı kırk ala gözlü yigidin sayladı uruz boyına aldı kara taglar gögsine kazan ogulcugıyıla ava çıkdı av avladı kuş kuşladı sıgın geyik aldı gök alan görklü çemene çadır dikdürdi birkaç gün beglerile yedi içdi meger başı açuk tatyandan ahsakadan kâfirüñ casusı geldi eydür

ne oturursın itüñi ulutmayan çetügüñ mavlatmayan alplar başı kazan oglıyıla sarhoş yaturlar dedi on altı biñ kara donlu kafir ata bindi kazanuñ üstine yörüdi altı bölük göründi kimi eydür

geyik tozıdur kimi eydür

yagı tozıdur kazan eydür

geyik tozı olsa bir iki bölük olurdı bu gelen yagıdur dedi toz yarıldı güngibi ışladı deñiz gibi yaykandı meşe gibi karardı on altı biñ ip üzengülü azgun dinle keçe börklü kafir kazanuñ öñine çıka geldi kazan koñur atını çekdürdi budın bindi oglı uruz cılavusını çekdürdi budın bindi babasına karşu vardı

berü gelgil agam kazan deñiz gibi kararıp gelen nedür od gibi yalabıyıp gelen nedür agız dilden agam kazan haber baña kara başum kurban olsun begüm saña dedi kazan eydür

berü gelgil arslanum ogul deñiz gibi kararıp gelen kafirüñ leşkeridür gün gibi ışılayan kafirüñ başında ışıgıdur yıldız gibi parlayup gelen kafirüñ cıdasıdur azgun dinlü yagı kafirdür dedi oglı eydür

yagı deyü neye derler baba dedi kazan eyitdiki

yagı şuña derler ki biz anlara yetsevüz öldürürüz anlar bize yetse öldürür dedi uruz eydür

baba içinde beg yigitler ölse kan davilemez amma azgun dinlü kafirdür hub yerde tuş oldı baña yaman yerde duşak olduñ baña ogul dedi öyle deyicek uruz burada soylamış görelüm hânum ne soylamış uruz eydür

berü gelgil agam kazan kalkubanı yerümden bedevi atum saklarıdum bugün içün güni geldi meydânda segirdeyin senüñiçüñ ala uzun sür cıdamı saklarıdum bugün içün güni geldi kaba karın geñ gögisde oynadayın senüñiçüñ kırk yigidüm saklarıdum bugün içün güni geldi agız dilden birkaç kelime haber baña kara başum kurban olsun agam saña dedi kazan burada soylamış görelüm ne soylamış

ogul ogul beüm sözüm diñle ol kafirüñ üçin atup biri yazmaz okçısı olur hay demedim başlar keser anlaruñ cellâdı olur adam etin yahnı kılan anuñ aşbazı olur sen varası kafir degül azgın dinlü kafirdür ben varayın başlarını ben keseyim döne döne savaşayım döne döne dögüşeyim kılıç çalup baş kesdügüm görgil ögrengil kara başuña düşende gerek olur dedi uruz dahı bu arada soylamış eydür

begüm baba eşidürem ne dersin arafatda erkek koyun kurban içün baba ogul kazanur ad içün ogulda kılıç kuşanur baba gayreti içün benüm başum kurban olsun baba senüñiçüñ dedi kazan eydür

ogul ogul ay ogul yagıya girüp baş kesmedüñ adam öldürmedüñ kan dökmedüñ ala gözlü kırk yigidüñ boyıña algıl gögsi gözel kaba daglar başına alup çıkgıl benüm savaşdugum görgil benüm dögüşdügüm kılıç çalup baş kesdügüm görgil ögrengil

dedi hem pusu olgıl dedi uruz babasınuñ sözin sındurmadı ol zamanda ogullar ataya muhalifet etmezdi ogullar ata sözin iki eylemezdi iki eylese ol ogulı kabul eylemezlerdi uruz beg davlıbaz urup süñüsini yere sancup durdı kazan beg atından yere endi arı abdest alup iki rekat namaz kıldı adı örklü muhammede salavat getürdi dahı kara donlu kafire at saldılar kılıç urdılar düpe depler gümür gümür davullar çalındı ol gün burması altun tuç borılar çalındı ol gün cılasınlar döne döne savaşdılar bu cenge baka baka uruzuñ cenge şevki geldi eydür

berü gelüñ kırk yoldaşum kırkuñuza kurban olsun benüm başum görürmisiz agam kazan baş kesüp kan dökdügini oglan uşak aş yemekçe gelmez baña dedi beni seven yigitlerüm ne durursız kafirüñ bin ucına depelüm dedi atını oynatdı beg uruz kafirüñ sag yanına at depdi sagı sola solı saga katup kafiri hub tagıtdı sanasınkim taz yerlere tolu düşdi kara kazuñ içine şahin girdi azgun dinlü kafir buñaldı oka girdi oglanuñ bedevi atını okladılar oglan at cılbırın yıgamadı gözlerini kan bürüdi at yıkıldı kafirler uruzuñ üstine düşdiler uruzuñ kırk yigidi atdan endi ala kalkan çevürdiler kından kılıç sıyırdılar kazan oglı uruzuñ üzerinde çok savaş etdiler yayanuñ yıldızı olmaz sagın solın beg oglunuñ kafirler çevürdiler gözi öñinde kırk yigidin şehid etdiler oglanuñ üzerine kafir üşdiler zebun edüp dutdılar karusından ag ellerin bagladılar kıl urganı ag boynına dakdılar yüzi üstine süridiler ag etinden kan çıkınca dögdiler baba deyü aglatdılar ana deyü bozlatdılar elü baglu boynı baglu alup yöriyü verdiler kazanuñ bu işlerden haberi yok eyle sandıkim yagı basıldı atınuñ cılavusını dönderdi gerü döndi kazan oglını kodugı yerde bulmadı a begler oglancugum kancarı getdi ola dedi begler eydür

oglandur kuş yürekli olur kaçup anasına durur dediler kazan eydür

begler tañrı baña bir kür ogul verüp durur varayın anasınuñ yanından alayın çıkarıp altı pare edüp altı yoluñ ayırdında koyayın deyüp koñur atını mahmuzladı kazan gazabıla yola girdi evine döndi han kızı bürli hatun eşitdikim kazan geliyorur atdan aygır deveden bugra koyundan koç bogazladı oglancugumuñ ilk avıdur oguz beglerin konuklayayım dedi gördikim han kızı kazan geli yorur yumurlanup yerinden örü durdı karşu geldi kapak kaldurdı kazanuñ yüzine bakdı sagına solına göz gezdürdi oglancugını görmedi kara bagrı sarsıldı dom yüregi oynadı kara kuyma gözleri kan yaşı dodı orada bürli hatun soyladı eydür

hanum kazan başum bahtı evüm tahtı han babamuñ güyegüsi katun anamuñ sevgülisi atam anam verdügi göz açuban gördügüm göñül verüp sevdügüm kalkubanı ogulıle yerüñden örü durduñ yelisi kara kazılık atuñ budın bindüñ gösi gözel kaba taglar öñine ava bindüñ boynı uzun geyiklerini alup yıkduñ etlerüñi yükledüñ gerü döndüñ iki varduñ bir geldüñ yavrum kanı karañu dünde buldugum ogul kanı bebecügüm görinmez bagrum yanar asılan kayalardan kazan oglancugumı uçurduñmı yohsa taguñ aslanına yedürdüñmi yohsa kara donlu kafire ugratduñmı ag ellerin karusından baglatduñmı kafirler öñince yayan yörütdüñmi dili damagı kurıyup dört yanına bakdurduñmı kara gözlerinden acı yaş dökdürdüñmi hatun ana begüm baba deyü bozlatduñmı dedi gene soylamış ne demiş

ogul ogul ay ogul ortaç ogul karşu yatan kara tagum yüksegi ogul karanakluca gözüm aydını ogul sam yelleri esmedi kazan kulagum çıñlar sarımsak otın yemedüm içüm göyner saru yılan sokmadın agca tenüm kalkup şişer kurumışca gögsümde südüm oynar yaluñuz ogul görinmez bagrum yanar ogul haberin a kazan degil baña demez olsañ yana göyne kargaram kazan saña dedi bir soy dahı soylamış

kargu cıda oynadanlar vardı geldi altun cıda oynadana ya rab roldı nöker geldi nayib geldi yalıñuz ogula ya rab noldı kazaguç ata binenler vardı geldi bedevi atlu bir ogula ya rab noldı yaluñuz ogul haberin kazan vergil baña vermez iseñ yana göyne kargaram kazan saña dedi bir soy dahı soyladı

karşu yatan kara tagdan bir ogul uçurduñsa degil baña külüng alup yıkdurayın kanın akan yügrük sudan bir ogul akıtduñsa degil baña azgun dinlü kafirlere bir ogul aldurduñsa degil baña han babamuñ yanına ben varayın agır hazine böyük leşker been alayın azgun dinlü kafire ben varayın paralanup kazılık atumdan enmeyince yeñümile alca kanum silmeyince kol bud olup yeryüzine düşmeyince yaluñuz ogul yollarından dönmeyeyin yohsa kazan kara tırnak ag yüzime çalayınmı alma gibi al yañagum yırtayınmı çemberime alca kanum dürteyinmi agır şiven senüñ orduña koyayınmı ogul ogul deyüben bozlayayınmı kaytabanda kızıl deve bundan geçdi torumları bozlayup bile geçdi torumcugum aldurmıışam bozlayayınmı kazaguçda kazılık at bundan geçdi kuluncugı bile geçdi kişneyüp kulıncugum aldurmışam kişneyeyinmi agayılda agca koyun bundan geçdi kuzucagı mañraşup bile geçdi kuzucagum aldurmışam mañrayayınmı ogul ogul deyüben bozlayayınmı bir bebecügüm görinmez degil baña kazan bu sözleri eşitdi kara bagrı sarsıldı dom yüregi oynadı karanaklu gözleri kan yaş toldı korkma han mızı ogluñ avdadur dedi ben ogulı eve geldi sandum dedi avda kalan oguliçün kayırmagıl yedi güne ben kazana mühlet vergil yerde ise çıkarayın gökde ise endüreyin bulursam buldum bumazsam tañrı verdi tañrı aldı neyleyeyim gelübeni kara şiven senüñile bile eyleyeyim han kıız eydür kazan ogul avda idügini andan bileyinki yorgun atuñla gedilmiş cıdañıla ardına düşesin dedi kazan gerü döndi geldügi yola getdi yortdı ceng etdügi yere geldi leş içinde gezerken gördikim oglınuñ kırk yigidi kırılmış oglınuñ bedevi atı oklanmış şöyle yatur leş arasında oglancugını bulmadı altunlıca kamçısını buldı bildikim oglı kafire dutsakdur kara tagum yüksegi ogul kanlu suyım taşkunı ogul kocalugum vaktında aldurdugum ogul deyüp bozladı kafirüñ izin bulup izledi kafir dahı kapulı kara derbende konmışıdı oglana kara kepenek geydürmişidi mapu üstine arkurı bırakmışlardı giren basar çıkan basardı karı düşmen tatar oglı ele girmişken cezayıla öldürelüm derlerdi bu mahalde koñur atın oynadup kazan beg yetdi kafirler kazanuñ geldügini görüp ürkdi kimi atına biner kimi kılıcın dakınur kimi geyimin geyer uruz başın kaldurdı mere kafirler ne haldür dedi kafir eydür

babañ geldi oglan eydür

mere kafirler aman verüñ aman tañrınuñ birligine yokdur güman kafir oglana aman verdi elin çözdiler gözin açdılar babasına karşu geldi soyladı görelüm ne soyladı

bergü gelgil hânum babam cânum babam neden bildüñ benüm tutsak oldugum ag ellerüm arduma baglandugın kıl sicim ag boynıma dakıldugın kara gözlü yigitlerüm kırıldugın sen gelmedin babacugum kafirler danışdılar koñur atlu kazan dutalum karusından ag ellerin baglayalum gafillüce görklü başın keselüm deyü alca kanın yeryüzine dökelüm deyü ikisini bir yerde öldürelüm ocagını söyündürelüm deyü söyleşdiler babacugum korkaram segirdirken atuñ sürçdüresin savaşurken kendüñi dutdurasın gafillüce gözel başuñ kesdüresin ag bürçeklü anam ogul derken başum bantı evüm tahtı kazan beg deyü agladasın kayıduban babacugum gerü döngil altun bân evüñe sürüp vargıl karıcık olmış anama umud olgıl kara gözlü kız kardaşumı aglatmagıl agca yüzlü anamı sızlatmagıl ogul içün ata ölmek ayb olur yaradan ışkına babacugum gerü döngil eve vargıl karıcık olmış anam saña karşu gelse beni sorsa togrı haber vergil gördüm senüñ ogluñı tutsak degil karusından ag elleri baglu degil kıl sicim ag boynına dakılu degil kara toñuz damında yatur degil kıl kepenek boyıncugın sürer dergil agır bukagu topucugın döger degil arpa etmegi acı sogan öyüni degil benüm anam benümiçün kayırmasun bir ayda varmazsam iki ay baksun iki ayda varmazam üç ay baksun üç ayda varmazam öldügümi ol vakt bilsün aygır atum bogazlayup aşum etsün yad kızı nişânluma destür versün baña dutan gerdege ayruk girsün anam benümçün ag çıkarsun kara geysün kalın oguz elinde benüm yasum dutsun benüm başum senüñ başuña kurban olsun baba dedi gene soyladı

kara taglar esen olsa el yaylar kanlu sular esen olsa kanın taşar kazaguç atlar esen olsa kulun togar kaytabanda kızıl deve esen olsa torum togar agayılda agca koyun esen olsa kuzı verür yeg erenler esen olsa kuzı verür yeg erenler esen olsa oglı togar sen esen ol anam esen olsun benden yegrek tañrı size ogul versün ag südüni anam baña helal etsün babacugum dedi kazan dahı burada soylamış görelüm ne söylemiş

ogul ogul begüm ogul karşu yatan kara tagum yüksegi ogul güçlü belüm kuvveti ogul alar tañla durdugum senüñiçün koñur atum yorıltmışam senüñiçün benüm başum kurban olsun senüñiçün sen gedeli aglamagum gökde iken yere indi senüñiçün beg ogulları ag çıkardı kara geydi kaza beñzer kız gelinüm ag çıkardı kara geydi senüñiçiün karıcık anañ kan yaş dökdi ag sakallu senüñ babañ buñlu oldı kayıduban bu arada eve varsam agca yüzlü senüñ anañ karşu gelse ogul dese be ne deyeyin ag elleri karusından baglu deyeyinmi ag boynında kıl urgan dakılu deyeyinmi deyüp gene soyladı eydür

karşu yatan kara taglar karısa otı bitmez el yaylamaz akındılı görklü sular kurusa kara daşmaz kaytabanlar karısa torum vermez kazaguçlar karısa kulun vermez er yigitler kocasa oglı olmaz babañ koca anañ karı senden yegrek tañrı bize ogul vermez verse dahı senüñ yerüñ duta bilmez asumanlu gökde gökde kara bulut oluban kafirüñ üstine gürleyeyim yıldırım olbuan şakıyayım kafiri kamış gibi od olup yakayım uruşmadın dögüşmedin alemleri doldurayım alemleri yaradan allah meded senden dedi kazan koñur atından endi akup geden arı sudan abdest aldı iki rekat namaz kıldı dins serveri muhammede salavat verdi yapa yalıñuz ol kafire at saldı kılıç urdı döne döne bir zaman savaşdı kafiri alımadı bir saat içinde kafire üç kez at saldı nagah kaza yetişüp ceng içinde gözinüñ kapagına kılıç dokundı kara kanı şorlayup akdı sarp yerlere kazan özüni saldı görelüm yaradan neyler emdi meger hânum uruz anası bürli hâtun oglancuguın añdı kararı kalmadı kırk kız oglanıla kara aygırına bindi kara kılıç eline aldı başum tacı kazan gelmedi deyü kazanuñ izin izledi getdi gele gele kazana yakın geldi kazan bürli hatunı tanımadı üstine geldi soylamış kazan eydür

kara aygıruñ baña vergil yigit tike dutup yüzüme bakgıl yigit elüñdeki kara polad kılıcuñ baña vergil yigit bugünümde umud olgıl baña yigit kala ölge vereyin saña yigit dedi bürli hâtun eydür

karşum ala benüm ne mañlarsın geçmiş benümgünümi ne añdurırsun kalkubanı yerinde duran kazan koñur atuñ beline binen kazan ıglayuban kara tagum yıkan kazan gölgelüce kaba agacum kesen kazan bıçak alup kanadlarum kıran kazan yaluñuz oglum uruza kıyan kazan at üstinde eglenmeyüp yortan kazan senüñ bilüñ ölmiş üzengüye dirmeyen dizüñ ölmiş han kızı helaluñı tanımayan gözüñ ölmiş buñalmışsın saña noldı kazan demiş bunlar bunda bu yañada oguz begleri eşitdiler kim kazan begüñ kafirde tutsak olmış kazan ardınca getmiş begler dahı kazanuñ ardına düşdi bu mahalde gelüp bir bir yetişdi görelüm hânum kimler yetdi

kara dere agzında kadir veren kara boga derisinden beşiginüñ yabugı olan acıgı dutanda kara taşı kül eyleyen kara bıyıgın yedi yerde eñsesinde dügen kazan begüñ kardaşı kara göne çapar yetdi çal kılıcuñ kardaş kazan yetdüm dedi anuñ demür kapı dervendin tepüp yıkan altmış dutam ala gönderinüñ ucında er bögürden kıyan selcük oglı delü dundar çapar yetdi çal kılıcuñ agam kazan yetdüm dedi anuñ ardınca benüm hânum hamidilen mardin kalasın tepüp alan demür yaylı kapçak melike kan kusduran oguzuñ ak sakallu kocaları görende ol yigidi tahsinleyen al mahmudi şalvarlu atı bahri hotazlı kara göne oglı kara budak çapar yetdi çal kılıcuñ begüm kazan yetdüm dedi anuñ ardınca varubanı destursuzca bayındır hânuñ yagısın basan altmış biñ kafire kan kusduran gaflet koca oglı şer şemseddin çapar yetdi çal kılıcuñ hânum kazan yetdüm dedi anuñ ardınca barasaruñ baybûrt hisârından parlayup uçan ap alaca gerdegine karşu gelen kalın oguz imrencesi kazan begüñ magı boz aygırlu beryek çapar yetdi çal kılıcuñ begüm kazan yetdüm dedi anuñ ardınca çaya baksa çalımlu çal kara kuş erdemlü kur kurma kuşaklu kulagı altun küpelü kalın oguz tümedi kazılıcık koca oglı yegenek çapar yetdi çal kılıcuñ hânum kazan yetdüm dedi anuñ ardınca altmış ögeç derisinden kürk eylese topukların örtmeyen altı ögeç derisinden külâh eylese kulakların örtmeyen kolı budı hezanca kazan begüñ tayısı arûz koca çapar yetdi çal kılıcuñ hânum kazan yetdüm dedi anuñ ardınca yegirmi dört boyın uhşadı dundâr yetdi anuñ ardınca biñ başı dügür yetdi anuñ ardınca tokuz koca başı arûz yetdi anuñ ardınca oguz arkası emen yetdi sayılmagıla oguz begleri tükense olmaz hep gelüp yetdi arı sudan abdest aldılar namâz kıldılar adı görklü muhammede salavât getürdiler bîtevakkuf kafire at saldılar kılıç urdılar bir kıyâmet savaş oldı meydân tolu baş oldı çarhacılar savaşdı beg nökerden nöker begden ayrıldı oguz begleri tundârıla sagdan depdi cılasın beg yigitler soldan depdi kazan beg oguz begleri ile tüpe depdi şökli melike havale oldı bögürdübeni atdan yıkdı başın kesdi sag tarafdan kara tekvur melike dundâr yetdi kılıçladı yere saldı sol tarafda bogacık melike kara budak karşu geldi sancubanı yere saldı kara tugın boyı uzun bürli hâtun kılıçladı yere bırakdı tekvur alındı melik dutıldı tug yıkıldı urganı yañıldı kafir kaçdı beş biñ kılıçdan geçdi kazan ve bürli hâtun oglı üzerine gelüp atdan endiler elin çözdiler kuca kuca görüşdiler üç yüz yigit oguzdan şehîd oldı kazan oglancugını kurtardı gerü döndi gaza mübarek oldı oguz begleri toyum oldı agcakala sürmelüye geldi otak dikdi yedi gün yedi gece yeme içme oldı kazan beg kullar karavaşlar azad etdi cılasun yeg erenlere kalâ ölge cebe çoka verdi dedem korkut gelüp şadılık eyledi bu oguznâmeyi kazan oglı uruz üzerine söyledi

emdi kanı dedigüm yeg erenler
yalan dünyeyi beniüm deyenler
ecel aldı yer gizlendi
fânî dünye kime kaldı
gelimlü gedimlü dünyâ
soñ ucı ölümlü dünyâ

yom vereyüm hânum

yerlü kara taglaruñ yıkılmasun
gölge

lüce kaba agacuñ kesilmesün
kanın akan görklü suyuñ sogulmasun
kanadlaruñ uçları kırılmasun
kâdir seni nâmerde muhtâc etmesün
çaparken ag boz atuñ büdirmesün
çalışanda kılıcuñ gedilmesün
dürtüşürken ala gönderüñ ufanmasun
ag sakallu babañ yeri cennet olsun
ag bürçeklü anañ yeri behişt olsun
ag alnunñda beş kelime duâ kılduk kabûl olsun
yıgışdursın dürüşdürsin
günâhlarıñı kadir tañrı görklü muhammedüñ
yüzi suyına bagşlasun
bu duama amin deyenler dizâr görsün
hânum hey