Hak Nefesin İnkâr Eyliyen Tâlib
Hak nefesin inkâr eyliyen tâlib
İblistir bu cemden sürülsün gitsün
Hak’kın divânında yüzü karadır
Esfeldir ol yerden sürülsün gitsün
Yok ise kalbinde mahabbet sevgi
Yıkıktır gönlünde Allah’ın evi
Özünden haberi olmıyan dîvi
Salıver yabana yorulsun gitsün
Yalınız kafeste sakla bir kuşu
Kiminle söyleşür olmasa eşi
Günâhın meydan virmeyen kişi
Yüzünü eğsin de ayrılsun gitsün
Canını cellâda teslim itmeyen
Rehberin gittiği yola gitmiyen
Mürşide ikrârın kâmil etmiyen
Çürüktür yuları kırulsun gitsün
Kudret eline irişti elim[1]
Ayan oldu Hak’ka sercümle hâlim
Biz olalım Kul Mazlum olanlar zalim[2]
Ali divanında sorulun gitsün
XVI ncı asrın son yarısında yaşadığı tahmin olunan Bektaşî şairlerindendir. Hayatı hakkında hiç bir malûmata sahib değiliz. Hattâ ismi de mecmualarda Fezmî, Kazmî, Azmî gibi muhtelif şekillerle kayıdlıdır. Bay Ahmed Hamdi’nin hususî kitapları arasında 997 (M. 1588) de yazılmış bir mecmuada ise bir manzumesi, harekeli olark Kuzmâ tarzında tesbit edilmiştir. Bir kısım yazmalarda Azmî mahlâsıyle bazı şiirlere de tesadüf olunmaktadır. Fakat bütün bu manzumelerin aynı şaire âid olduğu iddia olunamaz. Biz sadece onun meşhur nefesini buraya dercediyoruz: