Gene Seyyâh Oluben Destime Aldım Teberi
— Müseddes—
Gene seyyâh oluben destime aldım teberi
Gene ben azm-i diyâr etmeğe kıldım seferi
Dün ü gün âh ederek yârimi buldum seherî
Münkirin taşına ben gerçeğe vurdum siperi
Tevbeler bir dahi ben kimseye etmem kederi
Yürü ey zülf-i siyeh noktadan aldım haberi
Oluben ehl-i hicab kimseye hâlim diyemem
Çekerim her ne olur köhne bu şâlım diyemem
Vâizin pendini ben anlayamam dinleyemem[1]
Yâr idrâk edemem fark-ı adû eyleyemem
Tevbeler bir dahi ben kimseye etmem kederi
Yürü ey zülf-i siyeh noktadan aldım haberi
Varalım Kâ’be-i uşşâka tavaf eyleyelim
Dem edüb menzil alub devr-i arâf eyleyelim
Silelim gönlümüzü su gibi sâf eyleyelim
Oturub sohbete[2]yârân ile lâf eyleyelim
Tevbeler bir dahi ben kimseye etmem kederi
Yürü ey zülf-i siyeh noktadan aldım haberi
Ederiz şükri Hudâ fahr ile bulduk bu demi
Giderek artırır ol Bâri Hudâ mertebemi
Tarf-ı Hak’ta olagör bak nice eyler keremi
Varalım kırklar ile eyleyelim ayn-ı cemi
Tevbeler bir dahi ben kimseye etmem kederi
Yürü ey zülf-i siyeh noktadan aldım haberi
Her ne buldumsa gönül cümlesi âdemde imiş
Şeş cihet anlayamam ye’s ile mâtemde imiş
Seher Abdal da Hudâ hemdemidir demde imiş
Derd ile mihnet ile yâr ile bir cemde imiş
Tevbeler bir dahi ben kimseye etmem kederi
Yürü ey zülf-i siyeh noktadan aldım haberi
