Gönülüme Ben Dedim ki Kandesin
Gönülüme ben dedim ki kandesin
Gamzesinün oklarıyla kandasın
Gîsusiyle bende düşdüm dir gönül
Didüm ana n’ola çünki bendesin
N’ola öpdüm gözüme sürdüm seni
Sen dahi ‘âlemde bir tur-vendesin
Bendesin sen bendeyim ben tapuna
Bendeyim ben niçe ki sen bendesin
Gözlerüm giryân ü biryândur gönül
Leblerün şekker özün pür-handesin