Firariler Hakkında Kanun
Kabul Tarihi: 11 Eylül 1336
BİRİNCİ MADDE – Muvazzaf ve gönlü ile hizmeti askeriyeye dahil olûp da firar edenler veya her ne suretle olursa olsun firara sebebiyet verenler ve firari derdest ve şevkinde tekâsül gösterenler ve firarileri ihfa ve iaşe ve ilbas edenler hakkında mülki ve askerî kavaninde mevcut ahkâm ve indelicap diğer gûna mukarreratı cezaiyeyi müstakillen hüküm ve tenzif etmek üzere Büyük Millet Meclisi azalarından mürekkep (İstiklâl mahkemeleri) teşkil olunmuştur.
İKİNCİ MADDE – Bu mahkemeler azasının adedi (üç) olup Büyük Millet Meclisinin ekseriyeti ârasiyle intihap ve içlerinden birisi kendileri tarafından reis addolunur.
İKİNCİ MADDE – İşbu mahkemelerin adedini ve mıntakalarmı Heyeti Vekilenin teklifi üzerine Büyük Millet Meclisi tâyin eder.
ÜÇÜNCÜ MADDE – İstiklâl mahkemelerinin kararları katî olup infazına bilûmum kuvayi müsellâha ve gayri müsellâhai Devlet memurdur.
DÖRDÜNCÜ MADDE – İstiklâl mahkemelerinin evamir ve mukarreratmı infaz etmiyenler veya infazda taallül gösterenler işbu mahkemeler tarafından tahtı muhakemeye alınır.
BEŞİNCİ MADDE – Her istiklâl mahkemesi ketebe ve müstahdemin maaşatı şehrî yüz lirayı geçmiyecektir.
ALTINCI MADDE – Her istiklâl mahkemesi vazifeye mübadereti anında firari ve bakaya efradının bir müddeti muayyene zarfında icabetini teminen her türlü vesaiti tebliğiyeye müracaat eder.
YEDİNCİ MADDE – İşbu kanun tarihi neşrinden muteberdir.
SEKİZİNCİ MADDE – İşbu kanunun icrasına Büyük Millet Meclisi memurdur.