Ey Müselmânlar, Medet, Ol Yâr Pünhân Ayrılır
Ey müselmânlar, medet, ol yâr pünhan ayrılır,
Ağlamayım, neyleyim, çün gövdeden cân ayrılır.
Ey senem, hicrân elinden naley-î zâr eylerim,
Gözlerimden sanasan deryay-î ümmân ayrılır.
Ol sebepdendir ki, ben bimar-û rencûr olmuşum,
Hasta gönlüm merhemi, şol derde dermân ayrılır.
Reng-û çöhrem zerd olubdur, kametim hem çün hilâl,
Ol güneş yüzlü habibim, le'l-î handân ayrılır.
Takatim, sabrım tükendi, yârsız ben neylerim,
Aklimi şeydâ kılan ol çeşm-î fettân ayrılır.
Mahşer-î yövm-ül hesap, koptu kıyâmet başime,
Çünkü, ey Yusuf sıfatlı, pir-î Ken'an ayrılır.
Ey ciğersiz nar-î firkatten Nesîmî çare ne?
Her kime nahn-û kasemnâ çün ezelden ayrılır.
Kaynak: İmadəddin Nəsimi. Sеçilmiş əsərləri.. 2. Lidеr nəşriyyat. 2004.. s. 246
Bu eser, kültürel öneminden ötürü Türkiye Cumhuriyeti'nde kamuya maledilmiştir ya da 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'na göre eserin koruma süresi dolmuştur. Kanun'un 27. maddesine göre:
|