Erişti Fazl-ı Yezdânî Bize Evlâd-ı Hayder’den

— 1 —

Erişti Fazl-ı Yezdânî bize evlâd-ı Hayder’den
Alub nûş eyledik vahdet meyin sâkî-i kevserden
Resûl’e her kim ümmettir sever evlâdını Şâhın
İkisi nûr-i vâhiddir olur bir pâk gevherden
Ben ol şehrim dedi seyyid Ali’dir Bâbuhâ yâ’nî
Anınçün bil zuhûr etti Muhammed Ali ol derden

Ali’ye sıdk ile candan eğer tasdik kıldınsa
Şefâat ola mahşerde sana Şebpîr ü Şebperdan
İmam Zeynelâbâ’dan Bâkir oldu mürşid-i kâmil
Eğer hak mezheb istersen yüzün döndürme Ca’fer’den.
Bilin Mûsi-i Kâzım’dan erer maksûda her tâlib
İmâm-ı heştüm ol şâh-ı Horasan nesl-i Hayder’den.
Takî’ye sıdk ile her kim gönül verdiyse ey âkıl
Nakî’den feth ola ma’nâ hidâyet ire Asker’den
Muhammed Mehdi’dir hatm-i İmam olıcağız zâhir
Cihanda kalmaya bir şey Yezîd ü gebr ü kâferden
Bu zulmâtın sıfâtından eğer kurtulmak istersen
Fenâ dünyâyı terk eyle elin çek sîm ile zerden
Koyub bu şehr-i âfâkı baka mülküne azm eyle
Erişe şerbet-i Bâkî sana Sâkî-i Kevser’den
Fedâ kıl cânını Şâh’ın yolunda ey Seher tâ kim
Mevâlî meşreb ol ismin yuyulmasm bu defterden
Teberrâ eyle müşrikten hezâran cân ile dâim
Tevellâ eyle ey mü’min gelüb mevlâ-yı Kamber’den