El Sürmeyin Sakın!
El Sürmeyin Sakın!
-Çocuklarıma-
Giymiş biraz gümüş, biraz ateş, biraz semâ,
Pür hüsn ü pür sükûn u pür esrâr u pür edâ,
Yaprakalrın içinde uçar bir çiçek gibi,
Yelpâzeler hayali ipek bir etek gibi...
Mai, yeşil, turuncu, mor, esmer, beyaz, sarı
İnmiş zemîne kavs-ı kuzahtan kanatları!
Ezhâr içinde mest, yaşar bir çeçk kadar,
Ezhârâ râz-ı hissi fısıldar, konar, uçar...
Tatsın füsûn-ı bûseyi akdâh-ı lâlede,
İçsin ziyâ-yı mevsimi sahbâ-yı jalede,
Gezsin bütün ufukları, uçsun uzak, yakın...
Ervâhıdır güzel kelebekler eizzenin,
Benzer hayal-i kalbine bir bikr-i tazenin:
Kalmaz hayat-ı revnakı, el sürmeyin sakın!
Cenab Şahabeddin