Diyâr-i Aşka Sultânım Dilâ Ben de Zamanımda
— 117 —
Mefâîlün mefâîlün mefâîlün mefâîlün-
Mefâîlün mefâîlün mefâîlün mefâîlün-
Diyâr-i aşka sultânım dilâ ben de zamanımda
Gam u gussa vezîrimdir oturur iki yanımda
Ben ol şehbâz-ı kühsârım baş eğmem kulle-i kafa[1]
Niçe anka gibi yavru uçurdum âşiyânımda
Ben ol canbâz-ı serbâzım felek farkındadır dârım
Niçe Hallâc-ı Mansûr’u yürüttüm rîsmânımda
Belâ vü mihnet ü derd ü gam ile öyle yandım kim[2]
Eridi kara su oldu ilikler istihânımda
Heman el arkası yerde cihanın pehlivanıdır
Hatâyi baştan geçsün kadem koyan nişanımda[3]