Dinim İçinde Îmandır Musâhib
— 123 —
-Mefâîlün mefâîlün faûlün—
-Mefâîlün mefâîlün faûlün—
Dinim içinde îmandır musâhib
Gönül tahtında sultandır musâhib
Koruk değil ana çubuk denilmez
Tarîk evinde tersandır musâhib
Yolumuz incedir varabilene
Sefil gönülde mihmandır musâhib
Yola eğri giden menzile ermez
Sülük içinde erkândır musâhib
Musâhib yol varandır ey Hatâyî
Muhibb-i hânedanımdır musâhib[1]
- ↑ Mlt. Alm. K. Mc., No. 631