Der medh-i Sultân Mahmûd


Saçdı zemîne çün yine ebr-i bahâr âb
Kıldı cihân yüzini yine sebzezâr âb

Hengâm-ı güldurur yine seyr eyle gülşeni
Her gûşe sebzezârdurur her kenâr âb

Bu dem çemen arûsını meşşâta-i sabâ
Hoş zeyn itdi old'ana âyînedâr âb

Nergis çemende tan mıdur iderse âba meyl
Kaçan ki uyhudan tura ister humâr âb

Dîvâne gibi taş ile göğsin döğüp yürür
Yüz üzre her cevânibe leyl ü nehâr âb

Genc-i nihân idi sanasın künc-i hâkde
İtdi bu demde kendüzini âşikâr âb

Ey dil bu mevsim içre olan teşne-dillere
Şâh-ı cihânun ebr-i kef'eyler nisâr âb

Sultân-ı dehr Hazret-i Mahmûd Han k'anun
Cûdı bulutlarından olur her diyâr âb

Bir şehriyârdur o ki a'dâsı def'içün
Gün yokdurur ki yapmaya taşdan hisâr âb

Gûş itse dürr-i lafzunı ey pâdişâh-ı asr
Olurdı şermden güher-i şâhvâr âb

Ebr-i adâletün çü sakâdur ne gam eğer
Bostân-ı dehre virmez ise rûzigâr âb

Sular habâbdan başına tâc urup gezer
Ahdünde nola olsa Şehâ tâcdâr âb

Sen bir nihâl-i serv-i revân mislisin k'ider
Yüz sürmek ile ayağuna iftihâr âb

Yaş akduğınca gözden ider nâleler gönül
Dolabı inledür nitekim zâr zâr âb

Lûtfun suyıyla kanda bir olur Şehâ ki çün
Âb-ı Hayâta benzemez olsa hezâr âb

Görsen ne sîmberleri uryân idüp kocar
Tapunda yüz bulalıdan âyîne-vâr âb

Mihr-i ruhun hayâli gözüm yaşın itdi germ
Bildüm ki günden olur imiş tâbdar âb

Hat dâire çekerse ruhun üzre vechi var
Rûz-ı bahârd'olmaz inen bî-gubâr âb

Berkını görse tîğ-i cihângîrünün senün
Olurdı âfitâb gibi şermsâr âb

Rûz-ı masâf şu'le-i tîğun ki berk ura
A'dâ sanur ki toldı yemîn ü yesâr âb

Şevk-ı ruhunla sîneye sığmaz bu dil Şehâ
Tolar bahârda nitekim cûybâr âb

Oldı Necâtî hâk işiğünde nice bir
Ebr-i kefünden içmeye ey şehriyâr âb

Bir bülbülem ki gülşen-i medhün suvarmağa
İtdi revân kelâmumı Perverdigâr âb

Nice ki ola bâd bu hâk ile hem-nefes
Nice ki nâr ile bile eyler karâr âb

Hüsnün bahârı tâze vü ter bî-hazân olup
Aks-i ruhunla her dem ola lâlezâr âb

Kaynak:

Telif durumu:

İlk kez Osmanlı İmparatorluğu'nda yayınlanan bu çalışma devletin uluslararası telif anlaşmalarına taraf olmaması sebebiyle kamu malıdır.