Dağlar (Âşık Elesker)
Bahar fesli, yaz ayları gelende
Süsenli, sünbüllü, lâlalı dağlar.
Yoksulu, erbabı, şahı, gedanı
Tutmaz birbirinden aralı dağlar.
Hasta için tepesinde kar olur
Her tür çiçek açır, lâlezâr olur
Çeşmesinden âb-ı hayat car olur
Dağıdır mühneti, melâlı dağlar.
Yazın bir ayıdır çok yahşı çağın
Kesilmez çeşmenden güzel yığnağın
Ahtarma motalın, yağın, kaymağın
Zenbur, çiçeğinden bal alı dağlar.
Yayın evvelinde dönürsün hana
Son ayda benzersen yetkin bostana
Payızın zehmeri koyur virana
Dağıdır üstünden celâlı, dağlar.
Kâhtan çiskin döker, gâh duman eyler
Gâh gelip-gedeni peşiman eyler
Kâhtan geyze geler, nahak kan eyler
Dinşemez haramı, halalı dağlar.
Ağ halat bürüner, zernişan geymez
Hiç kesi dindirip keyfine değmez
Serdara söz demez, şaha baş eğmez
Gudretten sengerli, kalalı dağlar.
Göçer eller, düşer senden aralı
Firkatinden gül-nergizi saralı
Elesger Mecnun-tek yârdan yaralı
Gezer sende dertli-naleli dağlar.
Kaynak: "Hece Taşları, 37 sayı, 15 Mart 2018. sayfa 3" (PDF). 6 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Bu eser Azerbaycan Cumhuriyeti Telif Hakları Yasası uyarınca telif hakkına sahip değildir. Madde 25. Telif hakkı süresi
|