Buzılgan Ölkege

Bozulan Ülkeye

Ey, dağları göklere selam veren büyük ülke,
Niye senin başında kara bulutlardan bir gölge?
Cennetlerin kevseri gibi dupduru,
Sadeflerdeki inci tanesi gibi tertemiz
Serin sular dağdan aşağı süzülürken,
Damlaları yağmur gibi uçarken,
Niçin ağlar gibi inlerler?
Düşman var mı, diye dört bir yanı dinlerler?
Şakır şakır kaynayarak çıkan bulaklar
Her karanlık, korkunç gecenin çehresinden
Şifa isteyerek gelmesin der, duraklar.
Bu niye?
Anlat bana.
Gömgök, güzel otlakların basılmış,
Üstlerinde ne sürü var, ne yılkı,
Çobanları hangi dara asılmış?
At kişnemesi, koyun melemesi yerine
-Ah, ağlayış.
Bu niye?
Nazarlıklar, hamayiller takınan.
Tarlalarda lalelere bürünen.
Dağda taşta oyunlar kuran,
Koşuşan güzel kızlar, genç gelinler nerede?
Cevap yok mu göklerden de, yerden de,
Harab olan ilden de?
At binince kuşlar gibi uçucu.
Erkin erkin havalan kucaklayıcı
At sürünce uçan kuşu tutucu,
Uçan kuş gibi genç yiğitler nerede?
Dağların sahibi olan kartallar nerede?
Senin sağlam, sert bağrını yıllardan beri ezenler,
Sen bezsen de , lanetlesen de göğsünde gezenler
Senin hür toprağında hiç hakkı olmayan efendiler,
Niye seni bir kul gibi zalimce parçalar?
Niye senin gür sesin "git" demiyor onlara?
Niye senin erkli gönlün erk vermiyor kullara?
Bundan başka niye vücudunda kamçıların saklayışı
Niye senin hayatında ümitlerin ölüşü?
Niye yalnız kan olmuştur ülüşün?
Niye bunca ümitsizdir duruşun?
Niçin gözlerinde tutuşan bir alev yok?
Niçin gecelerinde börülerin karnı tok?
Niçin gazabını uyandırmak zehir-ok?
Niçin varlığında bu derece bozgunluk?
Niçin çöl bulutu sellerini yağdırmaz?
Niçin güç tanrısı var gücüyle saldırmaz?
Gel, ben sana kısa bir destan okuyayım,
Gel, gözlerinin yaşını silip alayım.
Gel, yaralı tenlerini sorayım, şefkatle sarayım...
Niçin devrilen, yıkılan
Ağır tacın zehirli oku göğsünde?
Niçin düşmanlarını bir zamanlar
Yok edici demirli öç yok sende?
Hey, hiçbir esareti kabul etmeyen hür ülke,

Kaynak: "Çolpan" (PDF). T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı. 
Telif durumu:

Bu eser, kültürel öneminden ötürü Türkiye Cumhuriyeti'nde kamuya maledilmiştir ya da 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'na göre eserin koruma süresi dolmuştur. Kanun'un 27. maddesine göre:

  • Koruma süresi eser sahibinin yaşadığı müddetçe ve ölümünden itibaren 70 yıl devam eder.
  • Sahibinin ölümünden sonra alenileşen (herkesçe bilinir duruma gelen) eserlerde koruma süresi ölüm tarihinden sonra 70 yıldır.
  • 12. maddenin birinci fıkrasındaki hallerde (sahibinin adı belirtilmeyen eserlerde) koruma süresi, eserin aleniyet tarihinden sonra 70 yıldır; meğer ki eser sahibi bu sürenin bitmesinden önce adını açıklamış bulunsun.
  • İlk eser sahibi tüzelkişi ise, koruma süresi aleniyet tarihinden itibaren 70 yıldır.