Bir Nefescük Söyleyeyüm
— 17 —
Bir nefescük söyleyeyüm[1]
Dinlemezsen neyleyeyüm[2]
Aşk deryasun boylayayum[3]
Ummana dalmağa geldüm
Işk harmanından savruldum
Hem elendüm hem yuğruldum
Kazana girdüm kavruldum
Meydana yenmeğe[4] geldüm
Ben Hak’la oldum aşina[5]
Kalmadı gönlümde nesne
Pervaneyem ateşüne
Şem’ine yanmağa geldüm
Şah Hatâyî dir özümde
Hiç hilâf yoktur sözümde
Eksiklük kendü özümde
Dârına durmağa geldüm