İbtidâdan Yol Sorarsan

—22—

İbtidâdan yol sorarsan
Yol Muhammed Ali’nindür
Yetmiş iki dil sorarsan
Dil[1] Muhammed Ali’nindür

Gice olur gündüz olur
Cümle âlem dümdüz olur
Gökte kaç bin ılduz olur
Ay Muhammed Ali’nündür

Varma Yezid’ün yanına
Kokusu siner tenüne
Lâ’net Yezid’ün huyuna
Can Muhammed Ali’nündür

Yezid alaydan seçildi
Mümine hulle biçildi
Evvel baharda açıldı
Gül Muhammed Ali’nündür

Gökten rahmetler saçıldı
Mümin olanlar seçildi
Âb-ı kevserler içildi
Dem Muhammed Ali’nündür

Varma Yezid meclisine
Kulak virme hiç sesine
Satur Yezid ensesine
Seyf Muhammed Ali’nündür

Hatâyî oturmuş ağlar[2]
Dilüne geleni söyler
Topolmuş ortada döner[3]
Nur Muhammed Ali’nündür[3]


  1. Din: nüsha.
  2. Hatayî haste iniler: nüsha.
  3. 3,0 3,1 Nurolmuş âleme parlar: nüsha.