Sayfa:Üç Eser (Bize Göre, Gurabahane-i Laklakan, Frankfurt Seyahatnamesi).pdf/14

BİZE GÖRE

7

bütün iyi niyetlere rağmen, yaşlı ve yorgun iki san’atkârın ney ve sazından daha genç ve daha zinde bir şey dinlenilemediğine bakılırsa, musikîde de artık san’atkâr neslinin tükenmiş olduğuna hükmetmek lâzım geliyor.

Gerçi iyimserliği saflık derecesine vardıran bazı kalem sahipleri, hâlâ kısır çalı fidanları üzerinde taze güller görmekte ısrar etmektedir. Safdilliğin bu derecesi hakkında fikir beyan etmek, ancak tıb­bın salâhiyetine girer.

Bahsi dağıtmadan edebiyata dönelim! On, on beş seneden beri aynı nağmeyi geveleyip durduğu­muzun açık alâmetlerinden biri, okuyucunun yeni eserlere karşı gösterdiği hayretsizlik ve alışkanlık­tır. Bu alışkanlık, ancak âdet şekline gelmiş bir has­sasiyetin uysallığı değil midir?

Aksülâmeller, hiddetler, kinler ve gayzlann dur­duğu bir fikir âlemi içinde, artık yeni hiç bir eserin ortaya çıkmadığında zerre kadar şüphemiz olmama­lıdır.

BAHAR Mart başlayalı kırkını geçmiş nice tanıdıklarım hastalandı. Bazılarının bronşiti, bazılarının romatiz­ ması azmış. Baharın hastalıkları saymakla tüken­ mez ki... Mart güneşi, uzviyette çöreklenip yatan bütün yılanları uyandırıyor; toprağın yeniden genç­ liğe kavuştuğu bu mevsimde, hava kuş cıvıltılanyle beraber insan iniltileri ve hırıltılariyle dolu. Dün neş’eli bir kır köşesinde baharın bu iki zıt levhasını yanyana gördüm: Bir tarafta genç hayvanlar oyna­