Sayfa:Kürk Mantolu Madonna.djvu/10: Revizyonlar arasındaki fark
k düzeltme |
|||
Sayfa gövdesi (bağlamada kullanılacak metin): | Sayfa gövdesi (bağlamada kullanılacak metin): | ||
1. satır: | 1. satır: | ||
muvaffakiyetinden aldığım tavırlariyle göstermekten de hiç çekinmiyordu. Yüzümde, pek ahmakça olduğunu adamakıllı hissetiğim bir gülümseme ile hayran hayran ona bakıyor ve bu halimle kendisine daha çok cesaret veriyordum. |
|||
«Yarın sabah bana uğra», diyordu. «Bakalım, bir şeyler düşünürüz. Sen zeki çocuksundur, bilirim ; pek çalışkan değildin ama, bunun ehemmiyeti yok. Hayat ve zaruretler insana birçok şeyler öğretir... Unutma... Erkenden gel beni gör!» |
|||
muvaffakiyetinden aldığım tavırlariyle göstermekten de |
|||
⚫ | |||
hiç çekinmiyordu. Yüzümde, pek ahmakça olduğunu adam |
|||
⚫ | |||
akıllı hissetiğim bir gülümseme ile hayran hayran ona ba |
|||
⚫ | |||
kıyor ve bu halimle kendisine daha çok cesaret veri |
|||
⚫ | |||
yordum. |
|||
⚫ | |||
«Yarın sabah bana uğra», diyordu. «Bakalım, bir şey |
|||
ler düşünürüz. Sen zeki çocuksundur, bilirim ; pek çalış |
|||
kan değildin ama, bunun ehemmiyeti yok. Hayat ve zaru |
|||
retler insana birçok şeyler öğretir... Unutma... Erkenden |
|||
gel beni gör!» |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
dum ve elimi uzatarak: |
|||
Beni yemeğe çağırdığını unutmuştum. Bu anda hatırladım. Fakat o tamamen unutmuş görünüyordu. Kapıya kadar geldim. Şapkamı alırken: |
|||
⚫ | |||
«Hanımefendiye hürmetler!» dedim. |
|||
⚫ | |||
Beni yemeğe çağırdığını unutmuştum. Bu anda hatır |
|||
ladım. Fakat o tamamen unutmuş görünüyordu. Kapıya |
|||
kadar geldim. Şapkamı alırken: |
|||
⚫ | |||
«Hanım efendiye hürm etler!» dedim. |
|||
Dışarı çıktığım zaman ortalık adamakıllı kararmış, sokak lâmbaları yanmıştı. Derin bir nefes aldım. Hava, biraz tozla karışık da olsa, bana fevkalâde temiz ve ferahlatıcı geldi. Ağır ağır yürüdüm. |
|||
⚫ | |||
yerek sırtımı okşadı. |
|||
Ertesi gün, öğleye doğru Hamdinin şirketine gittim. Halbuki dün akşam evinden çıktığım sırada buna hiç niyetim yoktu. Zaten sarih bir vâitte de bulunmamıştı. «Bakalım, bir şey düşünürüz, bir şey yaparız!» gibi her müracaat ettiğim hayır sahibinden dinlemiye alıştığım beylik |
|||
Dışarı çıktığım zaman ortalık adamakıllı kararmış, so |
|||
kak lâmbaları yanmıştı. Derin bir nefes aldım. Hava, bi |
|||
raz tozla karışık da olsa, bana fevkalâde temiz ve ferahla |
|||
tıcı geldi. Ağır ağır yürüdüm. |
|||
Ertesi gün, öğleye doğru Hamdinin şirketine gittim. |
|||
Halbuki dün akşam evinden çıktığım sırada buna hiç ni |
|||
yetim yoktu. Zaten sarih bir vâitte de bulunmamıştı. |
|||
«Bakalım, bir şey düşünürüz, bir şey yaparız!» gibi her mü |
|||
racaat ettiğim hayır sahibinden dinlemiye alıştığım beylik |