Yeni Ahit/Markos/11: Revizyonlar arasındaki fark

İçerik silindi İçerik eklendi
Evrifaessa (Tartışma | katkılar)
k →‎top: Telif hakkı kategorizasyon engellemesi AWB ile
Iskenderbalas (Tartışma | katkılar)
k düzeltme
9. satır:
{{kısım||1}}Yeruşalime ve Zeytinlik dağında Beytfaci ile Beytanyaya yaklaştıkları zaman, şakirtlerinden ikisini gönderip onlara dedi:
{{kısım||2}}Karşınızdaki köye gidin. Hemen oraya girince, daha kimse üzerine binmemiş, bağlı bir sıpa bulacaksınız; onu çözüp bana getirin.
{{kısım||3}}Eğer biri size: Niçin bunu yapıyorsunuz? derse: Rabbin buna ihtiyacı var, ve onu hemen buraya geri gönderir, diyindeyin.
{{kısım||4}}Gittiler, yol üzerinde dışarda kapının yanına bağlı bir sıpa buldular; ve onu çözdüler.
{{kısım||5}}Orada duranlardan bazısı dediler: Sıpayı çözüp ne yapıyorsunuz?
15. satır:
{{kısım||7}}Sıpayı İsaya getirdiler, üzerine esvaplarını koydular; İsa da üzerine bindi.
{{kısım||8}}Bir çokları kendi esvaplarını, başkaları da tarlalardan dallar keserek yola serdiler.
{{kısım||9}}Önünden gidenler ve ardından gelenler bağırıyorlardı: Osanna! Rabbin isminde gelen mubarektirmübarektir;
{{kısım||10}}babamız Davudun gelen melekûtu mubarektirmübarektir. En yücelerde Osanna!
{{kısım||11}}İsa Yeruşalime, mabede, girdi; ve etrafına her şeye baktıktan sonra, zaten akşam vakti olduğundan, Onikilerle Beytanyaya gitti.
{{kısım||12}}Ertesi gün, Beytanyadan çıktıkları zaman, acıktı.
23. satır:
{{kısım||15}}Yeruşalime geldiler; İsa mabede girip mabette olan satıcıları ve alıcıları dışarı atmağa başladı, ve sarrafların masalarını, ve güvercin satanların iskemlelerini devirdi;
{{kısım||16}}ve bırakmıyordu ki, kimse mabedin içinden bir kap geçirsin.
{{kısım||17}}Ve öğretip onlara diyordu: "Bütün milletler için benim evime dua evi denilecek," diye yazılmış değil midir? fakatFakat siz onu "haydut ini" ettiniz.
{{kısım||18}}Başkâhinler ve yazıcılar bunu işitip onu nasıl helâk edeceklerini araştırıyorlardı; zira kendisinden korkuyorlardı, çünkü bütün halk onun öğretişine çok şaştılar.
{{kısım||19}}Akşam olunca, şehirden dışarı çıkarlardı.
{{kısım||20}}Sabahlayın, yanından geçerlerken, incir ağacını kökünden kurumuş gördüler.
{{kısım||21}}Ve Petrus hatırlıyıphatırlayıp ona dedi: Rabbi, işte, lânet ettiğin incir ağacı kurudu.
{{kısım||22}}İsa da cevap verip onlara dedi: Allaha imanınız olsun.
{{kısım||23}}Doğrusu size derim: Kim bu dağa: Kalk, denize atıl, diyecek olur, ve yüreğinde şüphe bulunmaz, ancak her dediğinin olacağına iman ederse, kendisine olacaktır.
33. satır:
{{kısım||25}}Ve duaya durduğunuz zaman, kimseye karşı bir şeyiniz varsa, ona bağışlayın ki, göklerde olan Babanız da size suçlarınızı bağışlasın.
{{kısım||26}}Yine Yeruşalime geldiler; İsa mabette gezinirken başkâhinler, yazıcılar ve ihtiyarlar yanına gelip kendisine:
{{kısım||27}}Bu şeyleri ne salâhiyetle yapıyorsun? yahutYahut bunları yapmak için sana bu salâhiyeti kim verdi? dediler.
{{kısım||28}}İsa da onlara dedi: Ben de size bir şey soracağım; bana cevap verin, bu şeyleri ne salâhiyetle yaptığımı ben de size söylerim.
{{kısım||29}}Yahyanın vaftizi gökten mi, yoksa insandan mıydı? banaBana cevap verin.
{{kısım||30}}Onlar da birbirlerilebirbirleri ile söyleşip dediler: Eğer: Gökten, dersek: Öyle ise, niçin ona inanmadınız? diyecek.
{{kısım||31}}Fakat: İnsandan, dersek — halktan korkuyorlardı; zira hepsi Yahyayı gerçekten peygamber sayarlardı.
{{kısım||32}}Ve İsaya cevap verip: Bilmiyoruz, dediler. İsa da onlara dedi: Ben de size bu şeyleri ne salâhiyetle yaptığımı söylemem.