Mesnevi (Konuk)/1. Defter/1851-1900: Revizyonlar arasındaki fark
İçerik silindi İçerik eklendi
metin eklendi |
metin eklendi |
||
25. satır:
'''1862.''' Dâne olursan, seni kuşcağızlar toplarlar; gonca olursan seni çocuklar koparırlar. <br>
'''1863.''' Dâneyi gizle, tamâmiyle tuzak ol; goncayı gizle, dam otu ol! <br>
'''1864.''' Her kim ki kendi güzelliğini mezâda çıkardı, yüz fenâ kazâ onun tarafına yüz koydu. <br>
'''1865.''' Gözler ve gazablar ve hasedler, onun başı üzerine kırbalardan su gibi döker. <br>
'''1866.''' Düşmanlar onu kıskançlıklardan yırtarlar; dostlar da onun vaktini götürürler. <br>
'''1867.''' O kimse ki, bahârın zirâatinden gafil oldu, o bu vaktin kıymetini ne bilir! <br>
'''1868.''' Lutf-ı Hakk'ın penâhına kaçmak lâzımdır; zirâ o, ervâh üzerine binlerce lutuf döktü. <br>
'''1869.''' Ondan sonra bir penâh bulursun, nasıl penâh? Su ve âteş muhakkak sana asker olur. <br>
'''1870.''' Nûh'a ve Mûsâ' ya deniz dost olmadı mı? Onların düşmanları üzerine kin ile kahhâr olmadı mı? <br>
'''1871.''' Âteş İbrâhim'e kal'a olmadı mı? Âkıbet Nemrûd'un kalbinden duman çıkardı. <br>
'''1872.''' Dağ, Yahya'yı kendi tarafına çağırmadı mı? Onun kâsıdlarını taş darbesiyle sürdü. <br>
'''1873.''' (Dağ) dedi: Ey Yahyâ gel, bana kaç; tâ ki keskin kılıçtan sana melce' olayım.<br>
<center><big>'''Tûtinin efendiye vedâ' etmesi ve'''</center></big>
<center><big>'''Hindistan'a gitmesi'''</center></big><br>
'''1874.''' Tûtî ona pür-zevk bir iki nasihat verdi; ondan sonra ona selâm ve el-firâk dedi. <br>
'''1875.''' Efendi ona dedi: Allah'ın emânetinde ol, git! Muhakkak şimdi bana yeni yol gösterdin. <br>
'''1876.''' Efendi kendi kendine dedi: Bu, benim nasihatimdir. Onun yolunu tutayım, bu yol aydınlıktır. <br>
'''1877.''' Benim cânım ne vakit tûtîden aşağı olur; can böyle gerektir ki iyi izli ola. <br>
<center><big>'''Halkın ta'zîminin ve baş olmak için '''</center></big>
<center><big>'''halkın parmakla gösterilmişi olmanın mazarratı '''</center></big><br>
'''1878.''' <br>
'''1879.''' <br>
| |||